خاك كربلا - تفسیر نماز نسخه متنی

خاك كربلا

گرچه سجده بر هر خاكى، بلكه هر سنگ و چوب پاكى جايز و صحيح است اما تربت امام حسين‏عليه السلام امتيازاتى دارد، كه امام صادق‏عليه السلام جز بر خاك كربلا سجده نمى‏كرد.

سجده بر خاك كربلا حجاب‏هاى هفتگانه را پاره مى‏كند. هم نماز را بالا برده و به قبولى مى‏رساند، هم نمازگزار را از قعر مادّيات بيرون كشيده و او را با جهاد و خون و شهادت آشنا مى‏سازد.

سجده بر خاك حسين، يعنى نماز همراه ولايت.

سجده بر خاك حسين، يعنى نماز همراه شهادت.

سجده بر خاك حسين، يعنى بزرگداشت خاطره آنان كه براى نماز و در راه نماز خون دادند.

سجده بر خاك حسين، يعنى هر روز عاشوراست و هر زمين كربلا.

سجده بر خاك حسين، يعنى در راه مبارزه با ظلم، سر و جان بده، امّا تن به ذلّت نده.

آرى مزار حسين، باغى از باغهاى بهشت و درى از درهاى آن است. دعا تحت قبّه آن حضرت، مستجاب و نماز در آن مكان محبوب ومقبول خداست.

تسبيحى كه از آن خاك درست شود، اگر در دست بچرخد، براى صاحبش پاداش «سبحان‏اللّه» دارد، گرچه او ساكت باشد و اگر ذكر خدا بگويد و تسبيح را بچرخاند براى هر ذكرى 70 برابر پاداش مى‏گيرد.

مخفى نماند اهميتى كه براى خاك كربلا نقل شد تا چهار ميل از اطراف قبر امام حسين را در بر مى‏گيرد.(290)

290) مطالب اين بحث از رواياتى استفاده شده كه در كتاب شريف «كامل الزيارات» باب 89 به بعد آمده است.