آثار ركوع
امام باقرعليه السلام مىفرمايد: كسى كه ركوع خود را كامل انجام دهد از وحشت قبر در امان است.(255)هرچه در برابر خداوند بيشتر خم شويم، قدرت برخورد با شيطان و شيطان صفتان را بيشتر خواهيم داشت. امام صادقعليه السلام مىفرمود: ركوع و سجود طولانى، ابليس را عصبانى كرده و مىگويد: واى بر من! اين مردم با اينگونه بندگى، ديگر مرا اطاعت نمىكنند.(256)خداوند به فرشتگان مىگويد: ببينيد بندگان من چگونه مرا تعظيم مىكنند و در مقابل من ركوع مىكنند، من نيز آنان را بزرگ خواهم كرد و به آنان عزت و عظمت مىبخشم.(257)امام صادق عليه السلام مىفرمايد: ركوع و سجود طولانى در طولانىشدن عمر مؤثر است.(258)255) وسائل، ج 4، ص 928.256) وسائل، ج 4، ص 928.257) جامعالاحاديث، ج 5، ص 203.258) وسائل، ج 4، ص 928.
آداب ركوع
در روايات مىخوانيم كه رسول خداعليه السلام در ركوع چنان كمر مباركش را كشيده و صاف مىنمود كه اگر قطره آبى روى كمرش مىريخت وسط كمر مىماند و به سمتى جارى نمىشد.(259)سفارش شده است در ركوع گردن خود را بكشيد تا رمز اين باشد كه من ايمان آوردهام گرچه گردنم در راه او برود.(260)از ديگر آداب ركوع آنست كه مردان آرنجها را همچون بال پرندگان به بيرون دهند، نه آنكه به پهلوها بچسبانند. كف دست را به زانوها بگذاريم و انگشتان دست را باز كنيم. پاها در يك خط، نه جلو و نه عقب، و ميان دو پا به مقدار يك وجب فاصله باشد.به هنگام ركوع نگاه به ميان دو قدم باشد و پس از ذكر ركوع، در همان حال ركوع بر محمّد و آل محمّد صلوات بفرستيم. البتّه تكرار ذكر ركوع حداقل سه مرتبه مورد سفارش و عنايت است.(261)259) وسائل، ج 4، ص 942.260) وسائل، ج 4، ص 942.261) همه اين آداب در جلد چهارم وسائل، از صفحه 920 تا 943 آمده است.
ركوع اولياى خدا
امام صادقعليه السلام مىفرمايد: حضرت علىعليه السلام به قدرى ركوع خود را طول مىداد كه عرق از ساق مباركش جارى مىشد.(262)خود آن حضرت در اوّلين خطبه نهجالبلاغه مىفرمايد: خداوند فرشتگانى دارد كه همواره در حال ركوعند و هرگز قيام نمىكنند.البتّه در فرشته خستگى وگرسنگى مطرح نيست، لذا انسانهاى عارف و عاشق كه چنين ركوعهاى طولانى انجام مىدهند، فرشتگان را به تمجيد خود وادار مىكنند. اين حالت اولياى خداست، امّا حال ما چطور؟ پيامبر اكرم در مسجد نشسته بودند، مردى وارد شد و به نماز ايستاد، اما ركوع و سجودش را ناقص و سريع انجام داد. پيامبرصلى الله عليه وآله فرمودند: او همچون كلاغ نوكى زد ورفت، اگر او با اين نماز از دنيا برود بر دين من نمرده است.(263)262) بحار، ج 85، ص 110.263) وسائل، ج 4، ص 922.