سوره آلعمران (3): آيه 161
وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (161)ترجمه
161- (شما گمان كرديد ممكن است پيامبر به شما خيانت كند در حالى كه) ممكن نيست هيچ پيامبرى خيانت كند و هر كس خيانت كند در روز رستاخيز آنچه را در آن خيانت كرده با خود (به صحنه محشر) مىآورد سپس بهر كس آنچه تحصيل كرده داده مىشود و (بهمين دليل) به آنها ستم نخواهد شد (زيرا محصول اعمال خود را خواهند ديد).تفسير: هر گونه خيانتى ممنوع
وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ با توجه به اين كه آيه فوق بدنبال آيات" احد" نازل شده و با توجه بروايتى كه جمعى از مفسران صدر اول، نقل كردهاند، اين آيه به عذرتراشيهاى بى اساس بعضى از جنگجويان" احد" پاسخ ميگويد، توضيح اينكه: هنگامى كه بعضى از تيراندازان احد ميخواستند سنگر حساس خود را براى جمعآورى غنيمت تخليه كنند، امير آنان، دستور داد، از جاى خود حركت نكنيد، رسول خدا شما را از غنيمت محروم نخواهد كرد. ولى آن دنياپرستان براى پنهان ساختن چهره واقعى خود، گفتند، ما مىترسيم پيغمبر در تقسيم غنائم ما را از نظر دور دارد، و لذا بايد براى خود دست و پا كنيم، اين را گفتند و سنگرها را تخليه كرده و به جمعآورى