سوره آل‏عمران (3): آيات 113 تا 115 - تفسیر نمونه جلد 3

سوره آل‏عمران (3): آيات 113 تا 115

لَيْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ يَتْلُونَ آياتِ اللَّهِ آناءَ اللَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ (113) يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ أُولئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ (114) وَ ما يَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَلَنْ يُكْفَرُوهُ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (115)

ترجمه

113- آنها همه يكسان نيستند، از اهل كتاب جمعيتى هستند كه قيام (به حق و ايمان) مى‏كنند و پيوسته در اوقات شب آيات خدا را مى‏خوانند در حالى كه سجده مى‏نمايند.

114- به خدا و روز ديگر ايمان مى‏آورند، امر به معروف و نهى از منكر مى‏كنند و در انجام كارهاى نيك بر يكديگر سبقت مى‏گيرند و آنها از صالحانند.

115- و آنچه از اعمال نيك انجام مى‏دهند هرگز كفران نخواهد شد (و پاداش شايسته مى‏بينند) و خدا از پرهيزكاران آگاه است.

شان نزول‏

گويند هنگامى كه" عبد اللَّه بن سلام" كه از دانشمندان يهود بود با جمع ديگرى از آنها اسلام آوردند يهوديان و مخصوصا بزرگان آنها از اين حادثه بسيار ناراحت شدند، و در صدد بر آمدند كه آنها را متهم به شرارت سازند تا در انظار يهوديان، پست جلوه كنند، و عمل آنها سرمشقى براى ديگران نشود، لذا علماى يهود اين شعار را در ميان آنها پخش كردند كه تنها جمعى از اشرار ما به اسلام گرويده‏اند! اگر آنها افراد درستى بودند آئين نياكان خود را ترك نمى‏گفتند و به-