سوره النساء (4): آيات 17 تا 18 - تفسیر نمونه جلد 3

سوره النساء (4): آيات 17 تا 18

إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً (17) وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتَّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَ لا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَلِيماً (18)

ترجمه

17- توبه تنها براى كسانى است كه كار بدى را از روى جهالت انجام مى‏دهند و سپس بزودى توبه مى‏كنند، خداوند توبه چنين اشخاصى را مى‏پذيرد و خدا دانا و حكيم است.

18- و براى كسانى كه كارهاى بد را انجام مى‏دهند و هنگامى كه مرگ يكى از آنها فرا برسد مى‏گويد الان توبه كردم، توبه نيست و نه براى كسانى كه در حال كفر از دنيا مى‏روند، اينها كسانى هستند كه عذاب دردناكى براى آنها فراهم كرده‏ايم.

تفسير: شرائط پذيرش توبه‏

إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ در آيه گذشته مسئله سقوط حد و مجازات مرتكبين اعمال منافى عفت، در پرتو توبه صريحا بيان شد و در ذيل آن با جمله إِنَّ اللَّهَ كانَ تَوَّاباً رَحِيماً" خداوند توبه بندگان را بسيار مى‏پذيرد و نسبت به آنها رحيم است" اشاره به پذيرش توبه‏