وَ لا تَنْكِحُوا ما نَكَحَ آباؤُكُمْ مِنَ النِّساءِ إِلاَّ ما قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ كانَ فاحِشَةً وَ مَقْتاً وَ ساءَ سَبِيلاً (22)
ترجمه
22- و ازدواج نكنيد با زنانى كه پدران شما با آنها ازدواج كردهاند، مگر آنها كه در گذشته (قبل از نزول اين حكم) انجام شده است، زيرا اين كار عمل زشت و تنفرآورى است و روش نادرستى مىباشد.
شان نزول
در زمان جاهليت معمول بود كه هر گاه كسى از دنيا مىرفت و همسر و فرزندان از خود بيادگار مىگذاشت، در صورتى كه آن همسر، نامادرى فرزندان او بود، فرزندانش نامادرى را همانند اموال او به ارث مىبردند، به اين ترتيب كه آنها حق داشتند با نامادرى خود ازدواج كنند و يا او را به ازدواج شخص ديگرى در آورند، پس از اسلام، حادثهاى براى يكى از مسلمانان پيش آمد و آن اين كه:يكى از انصار بنام ابو قيس از دنيا رفت فرزندش به نامادرى خود پيشنهاد ازدواج نمود، آن زن گفت: من ترا فرزند خود مىدانم و چنين كارى را شايسته نمىبينم
لطفا منتظر باشید ...
