سوره آل‏عمران (3): آيات 106 تا 107 - تفسیر نمونه جلد 3

أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ:

كسانى كه با بودن ادله روشن در دين اختلاف كنند بعذاب عظيم و دردناكى گرفتار ميگردند.

بى‏شك نتيجه فورى اختلاف و نفاق ذلت و خوارى است و سر ذلت و خوارى هر ملت را در اختلاف و نفاق آنان بايد جستجو كرد، جامعه‏اى كه اساس قدرت و اركان همبستگى‏هاى آن با تيشه‏هاى تفرقه در هم كوبيده شود، سرزمين آنان براى هميشه جولانگاه بيگانگان و قلمرو حكومت استعمارگران خواهد بود، راستى چه عذاب بزرگى است! اما عذاب آخرت آن چنان كه خدا در قرآن بيان كرده است فوق العاده از اين عذاب هم شديدتر خواهد بود و در انتظار تفرقه‏اندازان و اختلاف‏گرايان است.

سوره آل‏عمران (3): آيات 106 تا 107

يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (106) وَ أَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَتِ اللَّهِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (107)

ترجمه

106- (آن عذاب بزرگ نفاق‏افكنان) روزى خواهد بود كه صورتهايى سفيد و صورتهايى سياه مى‏گردد: اما آنها كه چهره‏هايشان سياه شده (به آنها گفته مى‏شود) آيا بعد از ايمان (و اخوت و برادرى در سايه آن) كافر شديد؟ پس (اكنون) بچشيد عذاب را در برابر آنچه كفر ورزيديد.

107- و اما آنها كه چهره‏هايشان سفيد شده در رحمت خداوند خواهند بود، و جاودانه در آن مى‏مانند.