سوره آل‏عمران (3): آيه 110 - تفسیر نمونه جلد 3

آيات خدا است كه بحق بر تو مى‏خوانيم و آنچه بر اثر تخلف از اين دستورات دامن‏گير افراد مى‏شود، نتيجه اعمال خود آنها است و خداوند به هيچ كس ستم نمى‏كند، بلكه اين آثار شوم همان است كه با دست خود براى خود فراهم ساختند.

وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ:

اين آيه در حقيقت مشتمل بر دو دليل بر عدم صدور ظلم و ستم از ناحيه خدا است نخست اينكه خدايى كه مالك تمام هستى و موجودات اين جهان مى‏باشد ظلم و ستم در باره او مفهومى ندارد، كسى تعدى بديگرى مى‏كند كه فاقد چيزى باشد كه ديگران دارند.

به علاوه ظلم و ستم در باره كسى مفهوم دارد كه ممكن است بدون جلب رضايت او كارى صورت گيرد اما آن كس كه تمام امور هستى از آغاز تا پايان به او باز مى‏گردد و هيچكس بدون اذن او نمى‏تواند كارى انجام دهد ظلم و ستم از ناحيه او ممكن نيست.

سوره آل‏عمران (3): آيه 110

كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتابِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ (110)

ترجمه

110- شما بهترين امتى بوديد كه به سود انسانها آفريده شديد (چه اينكه) امر به معروف مى‏كنيد و نهى از منكر، و به خدا ايمان داريد، و اگر اهل كتاب (به چنين برنامه و آئين درخشانى) ايمان آورند به سود آنها است (ولى تنها) عده كمى از آنها با ايمانند و اكثر آنها فاسق (و خارج از اطاعت پروردگار) مى‏باشند.