سوره آل‏عمران (3): آيات 162 تا 163 - تفسیر نمونه جلد 3

و به جمع‏آورى غنائم پرداختند يكى از مسلمانان، غنيمت بسيار گران‏قيمتى نزد مسئول جمع غنائم آورد آنها از مشاهده آن تعجب كردند و گفتند: ما هرگز چيزى اين چنين گرانبها نديديم، سپس از وى پرسيدند آيا چيزى از آن برگرفته‏اى؟

گفت: بخدا قسم اگر بخاطر" اللَّه" نبود هرگز آن را نزد شما نمى‏آوردم، آنها فهميدند كه اين مرد، شخصيت معنوى خاصى دارد و از او خواستند كه خود را معرفى كند، او در پاسخ گفت: نه بخدا سوگند هرگز خود را معرفى نميكنم كه مرا ستايش كنيد و براى ديگرى نمى‏گويم كه مرا تمجيد كند ولى خدا را شكر مى‏كنم و به پاداش او راضيم «1».

سوره آل‏عمران (3): آيات 162 تا 163

أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّهِ كَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (162) هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ (163)

ترجمه

162- آيا كسى كه از رضايت خدا پيروى كرده، همانند كسى است كه به سوى خشم و غضب خدا بازگشته و جايگاه او جهنم و پايان كار او بسيار بد است؟! 163- هر يك از آنها براى خود درجه و مقامى در پيشگاه خدا دارند و خداوند به آنچه انجام مى‏دهند بينا است.

تفسير: آنها كه در جهاد شركت نكردند

أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّهِ در آيات گذشته در جوانب مختلف جنگ" احد" و نتائج آن بحث شد،

1- تاريخ طبرى جزء 4 ص 16.