سوره النساء (4): آيه 2
وَ آتُوا الْيَتامى أَمْوالَهُمْ وَ لا تَتَبَدَّلُوا الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَهُمْ إِلى أَمْوالِكُمْ إِنَّهُ كانَ حُوباً كَبِيراً (2)ترجمه
2- و اموال يتيمان را (هنگامى كه به حد رشد رسيدند) به آنها بدهيد، و اموال بد (خود) را با اموال خوب (يتيمان) تبديل نكنيد، و اموال آنها را با اموال خودتان (به وسيله مخلوط كردن يا تبديل نمودن) نخوريد. زيرا اين گناه بزرگى است.شان نزول
شخصى از قبيله" بنى غطفان" برادر ثروتمندى داشت كه از دنيا رفت، و او به عنوان سرپرستى از يتيمان برادر اموال او را به تصرف درآورد، و هنگامى- كه برادرزاده به حد رشد رسيد، از دادن حق او امتناع ورزيد، موضوع را به- خدمت پيامبر عرض كردند آيه نخست نازل گرديد، و مرد غاصب بر اثر شنيدن آن توبه كرد و اموال را به صاحبش بازگرداند و گفت" اعوذ باللَّه من الحوب الكبير":" به خدا پناه ميبرم از اينكه آلوده به گناه بزرگى شوم".تفسير: خيانت در اموال يتيمان ممنوع
در هر اجتماعى بر اثر حوادث گوناگون پدرانى از دنيا ميروند و فرزندان صغيرى از آنها باقى ميمانند منتها در جوامع ناسالم كه گرفتار جنگهاى داخلى هستند، مانند جامعه عرب در زمان جاهليت، تعداد اينگونه كودكان يتيم بسيار