لطفا منتظر باشید ...
تحريم رباخوارى در چند مرحله
مىدانيم روش قرآن در مبارزه با انحرافات ريشهدار اجتماعى اين است كه تدريجا زمينهسازى مىكند، و افكار عموم را تدريجا به مفاسد آنها آشنا مىسازد، و آن گاه كه آمادگى براى پذيرفتن تحريم نهايى حاصل شد قانون را به صورت صريح اعلام مىكند (مخصوصا در مواردى كه آلودگى به گناه زياد و وسيع باشد).و نيز مىدانيم: عرب، در زمان جاهليت آلودگى شديدى به ربا خوارى داشت و مخصوصا محيط مكه محيط رباخواران بود، و سرچشمه بسيارى از بدبختيهاى اجتماعى آنها نيز همين كار زشت و ظالمانه بود، به همين دليل قرآن براى ريشه كن ساختن رباخوارى حكم تحريم را در چهار مرحله بيان كرده است:1- در آيه 39 سوره روم نخست در باره" ربا" به يك پند اخلاقى قناعت شده آنجا كه مىفرمايد: وَ ما آتَيْتُمْ مِنْ رِباً لِيَرْبُوَا فِي أَمْوالِ النَّاسِ فَلا يَرْبُوا عِنْدَ اللَّهِ وَ ما آتَيْتُمْ مِنْ زَكاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ و به اين طريق اعلام مىكند كه تنها از ديدگاه افراد كوتهبين است كه ثروت رباخواران از راه سود گرفتن افزايش مىيابد، اما در پيشگاه خدا چيزى بر آنها افزوده نمىشود بلكه زكات و انفاق در راه خدا است كه ثروتها را افزايش مىدهد.2- در سوره نساء آيه 161 ضمن انتقاد از عادات و رسوم غلط يهود به عادت زشت رباخوارى آنها اشاره كرده و مىفرمايد: وَ أَخْذِهِمُ الرِّبَوا وَ قَدْ نُهُوا عَنْهُ:" يكى ديگر از عادات بد آنها اين بود كه ربا مىخوردند با اينكه از آن نهى شده بودند".
