تفسیر نمونه جلد 3

شد، و به هر حال مسلمانان واقعى موظفند روح تسليم در برابر حق را در خود پرورش دهند.

در آيه فوق نشانه‏هاى ايمان واقعى و راسخ در سه مرحله بيان شده است:

1- در تمامى موارد اختلاف خواه بزرگ باشد يا كوچك، به قضاوت و داورى پيامبر (ص) كه از حكم الهى سرچشمه مى‏گيرد مراجعه كنند، نه به طاغوت و داوران باطل.

2- هيچگاه در برابر قضاوتها و فرمانهاى پيامبر (ص) كه همان فرمان خدا است حتى در دل خود احساس ناراحتى نكنند، و به داورى‏ها و احكام او بدبين نباشند.

3- در مقام عمل نيز آن را دقيقا اجرا كنند و به طور كامل تسليم حق باشند.

روشن است قبول يك مكتب و فرمانهاى آن در مواردى كه به سود انسان تمام مى‏شود دليل بر ايمان به آن مكتب نيست بلكه آنجا كه ظاهرا به زيان انسان است اما در واقع مطابق با حق و عدالت است اگر پذيرفته شود، نشانه ايمان است.

در حديثى كه از امام صادق (ع) در كتاب كافى در تفسير اين آيه نقل شده چنين مى‏خوانيم:" اگر جمعيتى خدا را بپرستند، نماز را بپا دارند، زكات را بپردازند، روزه ماه رمضان و حج را بجا آورند، ولى نسبت به كارهايى كه پيامبر (ص) انجام داده با سوء ظن بنگرند و يا بگويند: اگر او فلان كار را انجام نداده بود بهتر بود، آنها در حقيقت مؤمنان واقعى نيستند" سپس آيه فوق را امام (ع) تلاوت فرمود، بعد فرمود:" بر شما باد كه در مقابل خدا و حق هميشه تسليم باشيد".

از آيه فوق در ضمن دو مطلب مهم استفاده مى‏شود:

1- آيه يكى از دلائل معصوم بودن پيامبر (ص) است زيرا دستور به تسليم مطلق از نظر گفتار و كردار در برابر همه فرمانهاى پيامبر (ص) و حتى تسليم قلبى در برابر او، نشانه روشنى بر اين است كه او در احكام و فرمانها و داوريهايش نه اشتباه مى‏كند و نه عمدا چيزى بر خلاف حق مى‏گويد، معصوم از خطاست و هم‏