از سخنان على (عليه السلام) در باره خوارج على (عليه السلام) در باره خوارج فرموده است: لا تقاتلوا الخوارج بعدى فليس من طلب الحق فاخطأه كمن طلب الباطل فادركه» (پس از من خوارج را مكشيد [با آنان جنگ مكنيد] زيرا آن كس كه در جستجوى حق است ولى خطا كرده و به آن نرسيده است همچون كسى نيست كه در جستجوى باطل است و به آن رسيده است).سيد رضى كه رحمت خدا بر او باد مىگويد: [منظور از كسانى كه در جستجوى باطلند و به آن رسيدهاند] معاويه و ياران اويند.[ابن ابى الحديد چنين شرح داده است:] منظور آن حضرت اين است كه خوارج به سبب آنكه گرفتار شبهه شدند به گمراهى در افتادند و حال آن كه آنان ظاهرا خواهان حق، و نسبتا پايبند به دين بودند و از معتقدات خود، هر چند به خطا، دفاع مىكردند، در حالى كه معاوية چنين نبود كه در جستجوى حق باشد بلكه داراى عقيده باطلى بود و حتى از عقيدهيى هم كه آن را بر شبهه بنا نهاده باشد دفاع نمىكرد، احوال او هم بر همين دلالت داشت و او هرگز از دينداران نبود و هيچ گونه زهد و صلاحى از او آشكار نشده است، او مردى بسيار زر اندوز بود كه اموال و غنايم مسلمانان را در آرزوها و هوسهاى خود و براى استوار ساختن پادشاهى خود و حفظ قدرت خويش خرج مىكرد و تمام احوال او نشان مىداد كه از عدالت رويگردان است و بر باطل اصرار مىورزد، و بديهى است كه جايز نيست مسلمانان پادشاهى و قدرت او را يارى دهند و با خوارج هر چند