خطبه (67) - جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید جلد 3

فرمود به گفتن اين جمله: «لشكر اسامه را روانه كنيد. هر كس را كه از آن تخلف كند خدا لعنت كناد» و اين جمله را مكرر فرمود. اسامه در حالى كه پرچم بر دوش داشت و صحابه هم همراهش بودند بيرون رفت و در جرف فرود آمد در حالى كه ابو بكر و عمر و بيشتر مهاجران و از انصار اسيد بن حضير و بشير بن سعد و سران ديگر انصار همراهش بودند. در اين حال فرستاده ام ايمن پيش اسامه آمد و پيام آورد: برگرد كه پيامبر در حال مرگ است. اسامه هماندم برخاست و در حالى كه لواء همراهش بود به مدينه برگشت و آن را بر در خانه پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بر زمين نهاد و پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) همان ساعت رحلت فرموده بود.

گويد: ابو بكر و عمر تا هنگامى كه زنده بودند اسامه را با عنوان امير مورد خطاب قرار مى‏دادند.

خطبه (67)

از سخنان آن حضرت (عليه السلام) درباره محمد بن ابو بكر [در اين خطبه كه پس از حكومت محمد بن ابى بكر بر مصر و كشته شدن او ايراد شده است و با عبارت «و قد اردت تولية مصر هاشم بن عتبة» (همانا مى‏خواستم هاشم بن عتبه را بر مصر بگمارم) آغاز مى‏شود مباحث زير آمده است‏]:

محمد بن ابى بكر و فرزندانش

مادر محمد بن ابى بكر اسماء دختر عميس بن نعمان بن كعب مالك بن قحافة بن خثعم است. او نخست همسر جعفر بن ابى طالب بود و همراه او به حبشه هجرت‏