ما اينك اندكى درباره نسب عمرو عاص و اخبار او تا هنگام وفاتش به خواست خداوند بيان مىكنيم: او عمرو بن عاص بن وائل بن هاشم بن سعيد بن سهم بن عمرو بن هصيص بن- كعب بن لوى بن غالب فهر بن نضر است. كنيهاش ابو عبد الله و گفتهاند ابو محمد است، پدرش عاص بن وائل يكى از كسانى است كه پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) را استهزاء و آشكارا با آن حضرت دشمنى مىكرده و ايشان را آزار مىداده است، و در مورد او و دوستانش اين آيه نازل شده است كه «ما مسخره كنندگان را از تو كفايت مىكنيم». عاص بن وائل در اسلام ملقب به ابتر است، زيرا به قريش گفته بود بزودى اين شخص بىدنباله و دم بريده [يعنى پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم)] خواهد مرد و نامش محو خواهد شد. زيرا پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) داراى پسرى نبود كه از او اعقابى بماند و خداوند متعال اين آيه سوره كوثر را نازل فرمود: «همانا دشمن تو دم بريده است».عمرو يكى از كسانى است كه پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) را در مكه آزار و دشنام مىداد و در راه آن حضرت سنگ مىانداخت. زيرا پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) شبها از خانه خود بيرون مىآمد و بر كعبه طواف مىفرمود و عمرو در مسير ايشان سنگ مىريخت تا پايش به آن گير كند و بر زمين بيفتد. عمرو همچنين يكى از كسانى است كه چون زينب دختر پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) براى هجرت از مكه به مدينه بيرون آمد او را تعقيب كردند و ترساندند و با ته نيزهها به هودج و كجاوه او كوبيدند و زينب از بيم، كودك خود را كه از شوهرش ابو العاص بن ربيع بود سقط كرد. چون اين خبر به رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) رسيد سخت افسرده و اندوهگين شد و آن گروه را لعن و نفرين فرمود. اين موضوع را واقدى روايت كرده است.