جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید جلد 3

صادر كنى. حسن فرمود: هرگز به خدا سوگند، آب سرد نخواهى نوشيد تا روانت به دوزخ درآيد. و گردنش را زدند. ام هيثم دختر اسود نخعى از امام حسن استدعا كرد لاشه او را در اختيارش بگذارد و امام حسن آنرا به او واگذاشت و ام هيثم آنرا در آتش سوزاند.

ابن ابى مياس فزارى كه از شاعران خوارج است درباره كابين قطام چنين سروده است: «هرگز بخشنده‏يى از ميان توانگران و بينوايان نديده‏ام كه كابينى چون كابين قطام بپردازد، سه هزار درهم و غلام و كنيزى و ضربت زدن به على با شمشير برنده استوار. هيچ كابينى هر چه گران باشد از على گرانتر نيست و هر هجومى كوچكتر از هجوم ابن ملجم است.» عبد الله بن عباس بن عبد المطلب چنين سروده است: «على در عراق ريش خود را به دست گرفت و جنباند و سخنى گفت كه سوگ آن بر هر مسلمانى بزرگ بود. گفت: بزودى براى اين حادثه‏يى پيش مى‏آيد و بدبخت‏ترين مردم آنرا با خون خضاب خواهد ساخت...» ابو الفرج اصفهانى مى‏گويد: عمويم حسن بن محمد گفت: محمد بن سعد از قول يكى از افراد خاندان عبد المطلب، كه نام او را نبرد، اين اشعار را كه در مرثيه على (عليه السلام) سروده است براى من خواند: «اى گور سرور ما كه انباشته از بزرگوارى بود، اى گور درود خدا بر تو باد. گورى را كه تو در آن آراميده‏اى بر فرض كه در سرزمين آن باران نبارد زيانى نمى‏رسد كه بخشش دست تو بر زمين بخشش مى‏بارد و كنار تو از