فراز اول ميان من و محيط زندگي ام رابطه هاي گوناگون وجود دارد يكي از اين رابطه ها آگاهي و شناخت است ما انسانها با محيط زندگيمان انواع و اقسام رابطه را داريم يكي از اين رابطه ها ، رابطه اي است كه آن را شناخت يا آگاهي مي ناميم بعضي ها اصرار دارند بگويند رابطه سازنده انسان با محيطش عمل است اصالت عمل خوب ، حرفي نيست ، بگويند شناخت نيست ، بلكه عملي است كه ما در رابطه با محيط انجام مي دهيم و شناخت ، عمل نيست ما بحثي نداريم اما در اين صورت من از شما مي پرسم ، آيا عملي كه انسان در رابطه با محيط انجام مي دهد دو جور نيست ؟ همين حالا كه شما اينجا نشسته ايد ، يك مقدار عمل در رابطه با محيط انجام مي دهيد نگاه مي كنيد ؛ تنفس مي كنيد در اين تنفس ، شما داريد در محيط خود عملي انجام مي دهيد شما داريد به سخن من گوش مي دهيد و در آن دقت مي كنيد اين هم عملي است آيا نفسي كه الان مي كشيد ارادي و آگاهانه است ؟ آيا از روي آگاهي و اراده نفس مي كشيد ، يا در اثر حركت طبيعي شش ؟ در هر حال ، آيا اين عمل آگاهانه است يا ناآگاهانه ؟ شما حتي در آن هنگام كه حواستان به هيچ وجه جمع هوا و خودتان نيست نفس مي كشيد ولي وقتي به مطالب گوش مي دهيد يا به اطراف نگاه مي كنيد اين اعمال آگاهانه است ما مي توانيم خود عمل را به دو نوع تقسيم كنيم عمل آگاهانه و عمل ناآگاهانه بازهم مسئله آگاهي مطرح است تكيه روي عمل ، مسئله آگاهي را كنار نمي زند آگاهي نوعي رابطه است ميان من و محيط براي اين كه اين نوع رابطه را با يك مثال روشن مشخص كنيم مي گوييم ، شما امروز به اينجا آمديد و اين آمدنتان براساس يك رابطه ديگر ميان شما و اينجا صورت گرفته است شما مي دانستيد امروز اينجا كلاسي هست و درباره شناخت بحث مي شود اگر شما اين آگاهي را نداشتيد به اينجا نمي آمديد آمدنتان به اينجا يك رابطه است آگاهي شما از اين كه اينجا يك سالني هست كه صندلي در آن هست ، امكانات نشستن دارد ، امكان درس گرفتن در آن هست يك رابطه است آگاهيتان از اين كه امروز اينجا در اين ساعت بحثي تحت عنوان شناخت مطرح مي شود ، يك رابطه ديگر است و شما به راحتي رابطه سوم و دوم را از رابطه اول جدا مي كنيد و باز مي شناسيد
لطفا منتظر باشید ...
