درآمدی بر مبانی فکری انقلاب اسلامی نسخه متنی

اعتقادات بود، كتابهاى عقيدتى مانند اسرارالصّلوة، مصباح الهدايه، شرح دعاى سحرو... را نوشت; در اواسط عمر كه مشغول تهذيب نفس و تزكيه و تحلّى و در صدد دورى از رذايل اخلاقى و كسب اخلاق پسنديده بود، كتابهاى اخلاقى و عرفانى مثل كتاب الصّلوة، شرح حديث عقل و جهل، اربعين حديث و... را نوشت و قلب خود را مخزن اسرار الهى ساخت و سرانجام در مقام عمل و اقدام سياسى ـ اجتماعى در مسايل جامعه، فقه و اصول و ساير تأليفهاى سياسى ـ اجتماعى خود را نوشت و با رهبرى يك انقلاب كبيراسلامى، معمار يك نظام سياسى اسلامى شد.

در شرايطى كه هريك از جريانهاى فكرى رقيب، راهى عملى و عينى و قابل دسترس براى مبارزه با رژيم شاه ارائه مى دادند، جريان فكرى اسلام فقاهتىـ ولايتى، راه اصلاح جامعه را فرهنگى ارزيابى كرد. تحقيق در آثار امام حاكى از آن است كه ايشان راه اصلاح جامعه را بدين گونه مى دانستند:(1)

1. تبيين و تصريح ارزشهاى اسلامى از طريق تبليغ و تعليم و رفع ابهام از اسلام;(2)

2. تقويت فرهنگ اسلامى از طريق مصونيت بخشى جوانان و تولّى و تبرّى.

3. گسترش ارتباطات و ابلاغ ارزشهاى اسلامى به ديگران از طريق امر به معروف و نهى از منكر.

4. تربيت و ساختن افراد معتقد به ارزشهاى اسلامى از طريق بيدارى مردم، آشنا كردن آنها با اسلام و ايجاد يك موج تبليغى و فكرى;(3)

5. زيرسؤال بردن نظام موجود با بزرگ كردن ضعفهاى آن و اعتراض دسته جمعى;

6. تشكيل سازمانهاى موازى و تشكيل شبه دولت;(4)

7. اخلال در سازمانهاى رسمى دولت از طريق عدم همكارى و قطع رابطه;(5)

8. تخريب نظام و تسخير قدرت از طريق قيام مردمى و تغيير زمامداران.

اين شيوه فرهنگى، علاوه بر مبانى نظرى از بحث مفهوم شناختى جريان فكرى

1. ر.ك به: اورعى، پيشين، صص 99ـ89.

2. امام خمينى، ولايت فقيه و جهاد اكبر، صص 152ـ151.

3. همان.

4. همان، ص 179.

5. همان.