برائت از دشمنان خدا شرط ولايت خدا و رسول اوست، زيرا قلب انسان نمى تواند حامل دو نوع ولايت و جايگاه دو نوع محبّت متضادباشد، و هر انسان هم جز يك قلب بيشتر ندارد.خداوند مى فرمايد:)لاَ تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُواآبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِروحٍ مِنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلاَ إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(302)).»هيچ قومى را كه ايمان به خدا و روز رستاخيز دارند نمى يابى كه با دشمنان خداورسولش دوستى كنند، هرچند پدران يا فرزندان يا برادران يا خويشاوندان شان باشند، آنان كسانى هستند كه خدا، ايمان را بر صفحه دلهاى شان نوشته، و با روحى از ناحيه خودش آنها آنها را تقويت فرموده، و آنها را در باغهايى از بهشت وارد مى كندكه نهرها از زير درختانش جارى است، جاويدانه در آن مى مانند. خدا از آنها خوشنوداست و آنان نيز از خدا خوشنودند. آنها حزب اللَّه اند بدانيد حزب اللَّه رستگارانند.«بدين ترتيب وابستگى به خط مكتب، مستلزم اين است كه دل بايد ازهمه انواع وابستگى هاى ديگر، حتّى وابستگى خانوادگى معارض باولايت خداوند، پاك شود.قرآن كريم از دوستى و مودّت با دشمنان خدا و رسول منع كرده است،زيرا آنان به حق و حقيقت، كفر ورزيدند و مؤمنين را از سرزمين شان اخراج كردند. و دشمن تو همان كسى است كه مخالف ارزشها و منافع توباشد. خداوند مى فرمايد:)يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْكَفَرُوْا بِمَا جَاءَكُم مِنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُم خَرَجْتُمْ جِهَاداً فِي سَبِيلي وَابْتِغَاءَ مَرْضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَاأَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ(303)).»اى كسانيكه ايمان آورده ايد! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگيريد شمانسبت به آنان اظهار محبّت مى كنيد، در حاليكه آنان به آنچه از حق براى شما آمده كافرشده اند، و رسول اللَّه و شما را بخاطر ايمان به خداوندى كه پروردگار همه شماست ازشهر و ديارتان بيرون مى رانند. اگر شما براى جهاد در راه من و جلب خوشنوديم هجرت كرده ايد با آنان پيوند دوستى بر قرار نسازيد. شما مخفيانه با آنها رابطه دوستى بر قرار مى كنيد در حاليكه من به آنچه پنهان يا آشكار مى سازيد از همه داناترم، و هر كس از شما چنين كارى كند از راه راست گمراه شده است.«اينكه انسان در ولايتها، گرايشها و محبّتهاى خود دچار دوگانگى وتضاد شود، از خطرناكترين بيماريهاى جامعه است، و بايد با تمام توان بااين آفت مبارزه شود؛ زيرا همين بيمارى، محور نفاق و دورويى، ريشه فساد سياسى و علّت ضعف و ناتوانى در جامعه است.