فصل چهارم - احکام جهاد نسخه متنی

فصل چهارم

احكام جنگ

وجوب جنگ در راه خدا

قرآن كريم :

1 - )يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ(358)).

»اى پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن و بر آنها سخت بگير و جايگاه شان جهنّم است و چه بدسرنوشتى است.«

2 - )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(359)).

»اى كسانى كه ايمان آورده ايد، تقواى الهى پيشه كنيد و وسيله اى براى تقرّب به او بجوييد و در راه او جهاد كنيد، شايد از اين طريق رستگار شويد.«

3 - )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيكُم مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ *تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بَأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(360)).

»اى كسانيكه ايمان آورده ايد! آيا شما را به تجارتى راهنمايى كنم كه شما را ازعذاب دردناك رهايى مى بخشد! * به خدا و رسولش ايمان بياوريد و با اموال وجانهايتان در راه خدا جهاد كنيد. اين براى شما بهتر است اگر بدانيد.«

4 - )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ارْكَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ * وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ وَفِي هذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ ِهُوَ مَوْلاَكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ(361)).

»اى كسانيكه ايمان آورده ايد! ركوع كنيد و سجود به جا آوريد و پروردگارتان راعبادت كنيد و كار نيك انجام دهيد شايد رستگار شويد * و در راه خدا جهاد كنيد و حق جهادش را ادا نماييد. او شما را برگزيد و در دين، كار سنگين و سختى بر شما قرارنداد، از آيين پدرتان ابراهيم پيروى كنيد، خداوند شما را در كتابهاى پيشين و در اين كتاب آسمانى »مسلمان« ناميد تا پيامبر گواه بر شما باشد و شما گواهان بر مردم!پس نماز را برپا داريد و زكات را بدهيد و به خدا تمسّك جوييد كه او مولاى شما است چه مولاى خوب و ياور شايسته اى.«

5 - )لاَ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةًوَكُلّاً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرَاً عَظِيماً(362)).

»هرگز افراد با ايمانى كه بدون بيمارى و ناراحتى از جهاد بازنشستند، بامجاهدانى كه در راه خدا با مال و جان خود جهاد كردند يكسان نيستند. خداوندمجاهدانى را كه با مال و جان خود جهاد كردند بر قاعدان برترى مهمى بخشيد. و به هر يك از اين دو گروه خداوند وعده پاداش نيك داده و مجاهدان را بر قاعدان با پاداش عظيمى برترى بخشيده است.«

6 - )أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِوَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لاَيَسْتَوُونَ عِندَ اللَّهِ وَاللَّهُ لاَيَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ * الَّذِينَ آمَنُواوَهَاجَرُوا وَجَاهَدَوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ وَأُولئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ(363)).

»آيا سيراب كردن حجّاج و آباد ساختن مسجدالحرام را همانند عمل كسى قرارداديد كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده و در راه او جهاد كرده است؟ اين دو نزد خدامساوى نيستند، و خداوند گروه ظالمان را هدايت نمى كند * آنها كه ايمان آوردندوهجرت كردند و با اموال و جانهايشان در راه خدا جهاد نمودند، مقام شان نزد خدابرتر است و آنها پيروز و رستگارند.«

7 - )أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ(364)).

»آيا چنين پنداشتيد كه تنها با ادّعاى ايمان وارد بهشت خواهيد شد در حاليكه خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران را مشخّص نساخته است؟«

حديث شريف :

1 - امام صادق عليه السلام روايت مى كند كه پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود:

»الخير كلّه في السيف، وتحت ظلّ السيف، ولا يقيم الناس إلّا السيف، والسيوف مقاليد الجنّة والنار«(365).

»همه خير و خوبى در شمشير و در سايه شمشير است و مردم را جز شمشير،استوار نمى گرداند. شمشيرها كليدهاى بهشت و دوزخ اند.«

2 - باز هم امام صادق عليه السلام از پيامبر خداصلى الله عليه وآله نقل مى كند كه آن حضرت فرمود:

»للجنّة باب يقال له باب المجاهدين، يمضون إليه فإذا هو مفتوح وهم متقلّدون بسيوفهم، والجمع في الموقف والملائكة ترحّب بهم، قال: فمن ترك الجهاد ألبسه اللَّه ذلّاًوفقراً في معيشته ومحقاً في دينه، إنّ اللَّه أعزّ اُمّتي بسنابك خيلها ومراكز رماحها«(366).

»بهشت دروازه اى دارد كه به آن »دروازه مجاهدين« گفته مى شود. مجاهدان به سوى آن مى روند در حاليكه آن گشوده است و آنان شمشيرهاى خود را به كمربسته اند. همگى در محشر هستند و فرشتگان به آنان خوشامد مى گويند. حضرت فرمود: كسى كه جهاد را ترك كند، خداوند به او لباس ذلّت و فقر در زندگى اش مى پوشاند و دينش نيز نابود مى شود. به يقين خداوند امّت مرا به سُم اسبان آنان ومحل فرورفتن نيزه هاى آنان، عزّت بخشيده است.«

3 - پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود:

»خيول الغزاة في الدنيا خيولهم في الجنة، وإن أردية الغزاة لسيوفهم«(367).

»اسبان جنگجويان در دنيا، اسبان آنها در آخرت هستند و زيبايى و پوشش مجاهدان، شمشيرهاى آنان است.«

4 - پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود:

»أخبرني جبرئيل بأمر قرّت به عيني وفرح به قلبي، قال: يا محمّد، من غزى من اُمّتك في سبيل اللَّه فأصابه قطرة من السماء أو صداع، كتب اللَّه له شهادة يوم القيامة«(368).

»جبرئيل مرا به چيزى خبر داد كه چشم من به آن روشن و دل من به آن شاد شد.جبرئيل گفت: اى محمّد! هركس از امّت تو در راه خدا بجنگد پس قطره اى از آسمان به او اصابه كند يا سردردى او را بگيرد، خداوند شهادت را براى او در روز قيامت مى نويسد.«

5 - امام صادق عليه السلام فرمود:

»إنّ اللَّه عزّ وجلّ بعث رسوله بالإسلام إلى الناس عشر سنين، فأبوا أن يقبلوا حتّى أمره بالقتال، فالخير في السيف وتحت السيف، والأمر يعود كما بدء«(369).

»خداوند متعال پيامبر خود را براى دعوت مردم به اسلام فرستاد و ده سال گذشت و مردم از پذيرفتن اسلام امتناع ورزيدند تا اينكه خدا پيامبرش را مأمور به جنگ و پيكار نمود. پس خير و خوبى در شمشير و در سايه شمشير است و اين ماجراتكرار مى شود همانطور كه آغاز گشت.«

6 - حضرت على عليه السلام فرمود:

»إنّ اللَّه فرض الجهاد وعظّمه وجعله نصره وناصره، واللَّه ما صلحت دنيا ولا دين إلّا به«(370).

»خداوند جهاد را واجب كرده و آن را بزرگ داشته و آن را يارى و ياور خود قرارداده است. سوگند به خدا، دين و دنيا جز به شمشير اصلاح نخواهد شد.«

7 - امام صادق عليه السلام از پيامبر خدا نقل مى كند كه فرمود:

»اغزوا تورثوا أبناءكم مجداً«(371).

»بجنگيد تا به فرزندان خود، مجد و عظمت به ارث بگذاريد.«