گفتار مردگان يا به زبان قال است يا به زبان حال، و زبان حال در تفهيم مردگان فصيحتر از زبان قال در تفهيم زنده هاست پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله فرموده است: «قبر به ميت هنگامى كه در آن گذاشته مىشود مىگويد: واى بر تو اى فرزند آدم چه چيزى تو را نسبت به من فريب داد آيا نمى دانى من سراى فتنه، سراى تاريكى، سراى تنهايى و خانه كرمهايم، چه چيزى تو را نسبت به من مغرور كرد؟ كه تو با آرزوهاى بسيار و كبر و تلاش زياد بر روى من خرامان مىگذشتى، در اين موقع اگر مرده از اهل صلاح باشد گوينده اى بر قبر پاسخ مىدهد كه: چه مىگويى اگر امر به معروف و نهى از منكر كرده باشد، گور مىگويد: من در اين صورت سبزه زاى مىشوم و تن او نورى مىشود و روح او به سوى خدا بالا خواهد رفت»(673)مى گويم: از طريق خاصه (شيعه) كافى از امام صادق عليه السلام راويت كرده كه فرموده است: «قبر را در هر روز گفتارى است، ميگويد: من خانه غرتبم، من خانه وحشتم، من خانه كرمهايم، من قبرم، من مرغزارى از مرغزارهاى بهشت و يا حفره اى از حفره هاى آتشم»(674)و در اين باره حديث طولانى ديگرى است.
لطفا منتظر باشید ...
