چگو نگى حوض - ذکر مرگ و آنچه پس از آن است نسخه متنی

چگو نگى حوض

بدان حوض مكرمت بزرگى است كه خداوند آن را به پيامبر ما صلّى الله عليه وآله اختصاص داده و اخبارى گوياى چگونگى آن است و ما اميدواريم كه خداوند در دنيا دانش آن و در آخرت چشيدن از آن را روزى ما فرمايد چه از ويژگيهاى آن اين است كه هر كس از آن بياشامد هرگز تشنه نخواهد شد فته اند: هنگامى كه سوره كوثر نازل گرديد: پيامبر صلّى الله عليه وآله فرمود: آيا مىدانيد كوثر چيست گفتند: خداوند و پيامبرش داناتر است، فرمود: «آن نهرى است در بهشت كه پروردگارم آن را به من وعده داده و در آن خير بسيار است، آن حوضى است كه امت من در روز قيامت بر آن وارد مىشود، آبخوريهاى آن به عدد ستارگان است»(795)

گفته اند: «پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله فرمود: ميان دو طرف حوض من مانند فاصله ميان مدينه و صنعاء يا ميان مدينه و عمان است»(796)

روايت شده است هنگامى كه سوره انا اعطيناك الكوثر(797) نازل شد پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله فرمود: «آن نهرى در بهشت است دو طرف آن از زر و شراب آن سپيدتر از شير و شيرين تر از عسل و خوشبوتر از مشك است كه روى سنگهاى لولو و مرجان جريان دارد»(798)

ثوبان غلام پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله گفته است: رسول خدا صلّى الله عليه وآله فرمود: «همانا حوض من به اندازه فاصله عدن تا عمان بلقاست، آب آن از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر است آبخوريهاى آن به عدد ستارگان آسمان است، هر كس از آن شربتى بياشامد پس از آن هرگز تشنه روايت ابى ذر آمده است: «دو ناودان از بهشت در آن مىريزد»(799)

مى گويم: از طريق خاصه (شيعه) از اهل بيت (عليه السلام) روايت است كه: «در روز قيامت حاكم بر حوض اميرمؤمنان على بن ابى طالب است دوستانش را سير آب مىكند و دشمنانش را از آن دور مىگرداند»(800) و از طريق عامه (سنيان) در صحاح آنها از پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله روايت شده كه فرموده است: «برخى از اصحابم در كنار حوض بر من وارد مىشوند همين كه آنها را شناختم در پيش رويم به تكان و لرزش مىافتند، مىگويم: اصحابم اصحابم، گفته خواهد شد: نمى دانى اينها پس از تو چه حوادثى پديد آوردند در روايت ديگرى افزدوه شده است: مرتد شدند و به عقب بازگشتند»(801)

از امام صادق (عليه السلام) درباره سخن كسى كه به كس ديگرى مىگويد: جزاك الله خيرا پرسيدنده مقصود او چيست فرمود: «همانا خير نهرى در بهشت است كه سرچشمه آن كوثر و سرچشمه كوثر از ساق عرش است، منازل اوصياى پيامبران و پيروان آنها؛ ركنار اين نهر است، در دو طرف دخترانى است كه مىرويند هر زمانى يكى از آنها از جا كنده شود، يكى ديگرى به جاى آن مىرويد، به همين سبب نهر ناميده شده است، و اين قول حق تعالى است كه فرموده است: فيهن خيرات حسان (802)، پس وقتى كه به رفيقش مىگويد: جزاك الله خيرا مقصودش همين منازلى است كه خداوند آنها را براى برگزيدگان و نيكان خلق خود اماده كرده است»(803)

غزالى مىگويد: سمره روايت كرده كه پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله فرموده است: «براى هر پيامبرى حوضى است و هر كدام از آنها ورود كنندگان بر او بيشتر باشد بر ديگران مباهات مىكند، و من اميدوارم واردان بر من فزونتر از ديگران باشد»(804)

اين اميدوارى پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله است و هر بنده اى بايد اميد و آرزو كند كه از جمله واردان بر حوض آن حضرت باشد و بپرهيز از اين كه آرزومندى مغرور و فريب خورده باشد و رد اين حال پندارد كه او حقيقتا اميدوار است زيرا كسى بايد به برداشت محصول اميدوار باشد كه تخمى افشانده و زمين را آماده كرده و آب داده باشد و سپس نشسته و به فضل خداوند اميد بسته كه آنچه كاشته برويد و تا وقت درو خداوند صاعقه ها و آفتها را از آن دور فرمايد اما كسى كه زمين را شخم نزده و آن را آماده نكرده و تخمى نپاشيده و آبى ندارد چنانچه از فضل خداوند آرزو داشته باشد كه برايش دانه و ميوه بروياند او مغرورى ارزومند است و به هيچ روى از جمله اميدواران نيست، اميدهاى بيشتر مردم از همين قبيل است و اين غرور احمقان است و ما از غرور و غفلت به خدا پناه مىبريم زيرا مغرور بودن به خدا خطرش بزرگتر از مغرور شدن به دنياست، خداوند فرموده است: فلا تعرنكم الحياة الدنيا و لا يغرنكم بالله الغرور(805)