و آن روزى است كه خلايق بر مىخيزند و چشمها خيره و دلها شكافته مىشود با آنها سخن نمى گويند و به امور آنها رسيدگى نمى كنند كعب و قتاده در باره آيه: يوم يقوم الناس لرب العالمين (734) گفته اند: مردم به مدت سيصد سال مىايستند، عبدالله بن عمر گفته است: پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله اين آيه را تلاوت و سپس فرمود: «چگونه خواهيد بود هنگامى كه خداوند شما را گرد هم آورد همان گونه كه تيرها در تركش جمع مىشود و پنجاه هزار سال به شما نظر رحمت نكند»(735)مى گويم: از طريق خاصه (شيعه) روايتى از امام صادق (عليه السلام) وارد است كهما آن را نقل كرده ايم فرموده است: «خودتان را پيش از آن كه محاسبه شويد محاسبه كنيد چه در قيامت پنجاه موقف است و در هر موقفى هزار سال ايستاده است» سپس ايه: فى يوم كان مقداره خمسين الف سنة را تلاوت فرمود.(736)و نيز از آن حضرت روايت شده است: «مثل مردم در روز قيامت كه به امر پروردگار جهانيان مىايستند مثل تير در جلد آن است چه آدمى را در زمين جايى جز به اندازه جاى پايش نيست، وهمچون تير در تركش است كه نمى تواند از اين جا به آن جا برود»(737)غزالى مىگويد: در طولانى بودن اين روز و شدت انتظار؛ ران بينديش تا در عمر مختصر خود انتظار صبر بر گناهان بر تو اسان شود، و بدان كه بر اثر شدت تحمل صبر بر شهوات، مرگ را در دنيا زياد انتظار كشد در آن روز انتظار او بخصوص كوتاه خواهد بود از پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله هنگامى كه از طول اين روز پرسيدند فرمود: «سوگندبه كسى كه جانم در دست اوست بر مومن آسان مىشود به طورى كه از گزاردن نماز واجب در دنيا بر او سبكتر مىگردد»(738)بنابر اين بكوش كه از اين مومنان باشى و تا در عمر خويش نفسى برايت باقى است كار به دست تو و آمادگى در اختيار توست و در روزهاى كوتاه عمرت به عمل بپرداز تا سويد به دست آورى كه براى سرور و شادى آن پايانى نيست، عمر خويش بلكه عرم دنيا را كه هفت هزار سال است اندك بشمار، چه اگر فى المثل همه اين هفت هزار سال را به صبر بگذرانى تا از يك روز كه مقدار آن پنجاه هزار سال است رهايى يابى رنج تو اندك و سود تو بسيار خواهد بود.