جامعيت علمى قرآن - سرگذشت های تلخ و شیرین قرآن نسخه متنی

استفاده كرد، ولى او وظيفه خويش را به انجام رسانيد.

جامعيت علمى قرآن

قال على عليه السلام :

O ما من شى ء الا و علمه فى القرآن و لكن عقول الرجال تعجز عنه .

ينابيع الموده / 412

O چيزى نيست كه دانش آن در قرآن نباشد و ليكن عقل آدميان از درك آن عاجز باشد.

قال على عليه السلام :

O سلونى عن القرآن فان فى القرآن بيان كل شى ء فيه علم الاولين و الاخرين .

تفسير فرات / 68

O از من درباره قرآن بپرسيد كه در قرآن بيان هر چيزى آمده است و در قرآن دانش پيشينيان و پسينيان است .

مصحف على عليه السلام

مصحف منسوب به حضرت على عليه السلام كه هم اكنون نيز چند نسخه از آن موجود است ، در نقاط مختلف دنيا
وجود دارد.

مرحوم ابوعبدالله زنجانى مى نويسد:

من در ماه ذى حجه سال 1353 ه .ق در كتابخانه اميرالمؤ منين عليه السلام نجف ، قرآنى به خط كوفى ديدم كه
در پايان آن آمده بود: كتبه على بن ابيطالب فى سنه اربعين من الهجره يعنى اين قرآن را على عليه السلام
در سال چهلم هجرى نوشته است .

زنجانى مى گويد: چون كلمه ابى و ابو در شيوه نگارش كوفى ، يكسان نوشته مى شود افرادى كه به خط كوفى
آشنايى ندارند پايان اين مصحف را به صورت كتبه على بن ابوطالب ... خوانده اند. (53)
على عليه السلام اولين مصحف را نوشت
سيوطى مى نويسد: از طريق ابن سيرين نقل شده است كه گفت : على عليه السلام هنگامى كه پيامبر صلى الله
عليه و آله رحلت فرمود، گفتند:

اليت ان لا آخذ ردائى الا لصلوه و جمعه حتى جمع القرآن فجمعته (54) .

سوگند باد كردم كه ردا در بر نگيرم جز براى نماز جمعه تا آنگاه كه قرآن را جمع آورى نمايم و در نتيجه
موفق به جمع قرآن شده ام .

سيوطى پس از نقل اين روايت چنين اضافه مى كند:

پس از بيعت مردم با ابوبكر، على عليه السلام در خانه خود نشسته بود، به ابى بكر گفتند: على عليه
السلام نمى خواهد با تو بيعت كند، ابى بكر شخصى را نزد آن حضرت فرستاد و به او گفت : آيا بيعت با مرا
مكروه مى دارى ؟

على عليه السلام فرمود: من ديدم كه در كتاب خداوند (يعنى قرآن ) چيزهايى افزوده مى شود، پس با خودم
گفتم كه جز براى نماز ردا در بر نگيرم تا قرآن را جمع آورى كنم .

ابى بكر گفت : كار شايسته اى انجام داده اى (55).

و نيز ابن نديم ، مدت و زمانى را كه على عليه السلام بعد از رحلت رسول خدا صلى الله عليه و آله در جمع
آورى قرآن صرف كرد مشخص ساخته و در اين باره مى نويسد: آن حضرت سوگند ياد كرد كه ردا بر دوش نگيرد مگر
آنگاه كه قرآن را فراهم آورد؛ سه روز از خانه بيرون نيامد تا توانست قرآن را جمع كند و آن نخستين
مصحفى بود كه مجموع قرآن در آن فراهم آمد و آن مصحف نزد خاندان جعفر بود.

پيامبر مسجد را به آتش كشيد

بنى عمرو بن عوف مسجد قبا را بنا كردند و از رسول خدا صلى الله عليه و آله خواستند در آن مسجد اقامه
نماز نمايند. حضرت به درخواست آنها پاسخ مثبت داد، و نماز را در آن مسجد اقامه مى كردند. جماعتى از
منافقان - كه از بنى غنم بن عوف -، نسبت به بنى عمربن عوف در قلبشان احساس حسادت كردند و به هم گفتند:

ما هم مسجدى بنا مى كنيم و نماز خود را در آنجا اقامه مى نماييم ، و لزومى ندارد در نماز جماعت محمد
صلى الله عليه و آله حضور به هم رسانيم . مى گويند: اين جماعت منافقان ، متشكل از دوازده و يا پانزده