قرآن و تبديل گناهان به حسنات - سرگذشت های تلخ و شیرین قرآن نسخه متنی

، ولى وقتى كه او را با آن حال عبادت ديد، از كشتنش صرف نظر كرد و برگشت .

پيامبر به عمر بن خطاب فرمود: تو برو او را بكش . عمر نيز رفت و او را در آن حال ديد، او را بحال خود
گذاشت و بازگشت و عرض كرد: اى رسول خدا من مردى را ديدم كه با كمال خشوع ، نماز مى خواند دلم نيامد او
را بكشم .

پيامبر صلى الله عليه و آله به على عليه السلام فرمود: برو او را بقتل برسان . على عليه السلام با
شمشير آخته اش به سوى او رفت تا هركس هست ، فرمان رسول خدا صلى الله عليه و آله را در موردش اجرا كند.

ولى او از آن جا رفته بود، و متاءسفانه شمشير على عليه السلام به خون آن دغلباز كوردل ، سيراب نگرديد.

على عليه السلام به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله بازگشت و به عرض ‍ رساند: به محل ماءموريت رفتم ،
ولى آن شخص را در آن جا نديدم !

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اين شخص و طرفدارانش ، قرآن مى خوانند، ولى قرآن از گلويشان تجاوز
نمى كند، و همچون رميدن تير از كمان ، از دين ، خارج مى گردند، آنها را بكشيد كه بدترين و ناپاكترين
موجودات هستند (194).

قرآن و تبديل گناهان به حسنات

سلمان بن خالد گفت : اين آيه را خدمت حضرت صادق عليه السلام قرائت كردم :

الا من تاب و آمن و عمل صالحا فاولئك يبدل الله سيئاتهم حسنات :

توجه داشته باشيد كه هر كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد خداوند گناهان او را به حسنات
تبديل مى كند.

فرمود اين آيه درباره شماست : روز قيامت بنده مؤ من گنهكار را مى آورند. در پيشگاه خداى متعال مى
ايستد. خداوند خود متصدى حساب او مى شود. به يك يك گناهانش او را متوجه مى كند كه در فلان روز و ساعت
چنين كارى كردى . مى گويد: آرى ، پروردگارا همين طور است . به تمام گناهانش ‍ آگاه مى كند و او همه را
اقرار و اعتراف مى نمايد. آنگاه خداوند مى فرمايد: بنده من در دنيا اين گناهان را بر تو پوشاندم ،
اينك نيز مى بخشم . فرمان مى رسد از طرف خداوند كه به جاى گناه او را ثواب بدهيد؛ در اين هنگام كه
گناهانش بحسنات تبديل شد، نامه عمل او را در ميان مردم مى آورند. اهل محشر تعجب مى كنند از اين نامه
كه يك گناه در آن نيست . مى گويند اين بنده يك معصيت هم نكرده است (195)!

آيت الله خوانسارى قدس سره و حافظ قرآن

مرحوم آيت الله سيد محمدتقى خوانسارى (قدس سره ) صاحب نماز ياران در قم كه از بزرگان مراجع عصر ما بود
به كربلايى كاظم حافظ قرآن پس از آزمايشها گفت : قرآن را مى توانى بر عكس بخوانى ؟

گفت : آرى ! و شروع
كرد به خواندن سوره بقره ، بزرگترين سوره قرآن ، از آخرين آيه كه آيه شريفه آمن الرسول ... است وارونه
به طرف اولين آيات .

آقاى (خوانسارى ) گفت : بسيار عجيب است ، من شصت سال است قل هو الله احد را كه چهار آيه است مى خوانم ،
ولى نمى توانم بدون فكر و تاءمل از آخر كفوا احد برگردم به اول سوره و اين مرد عامى دهاتى ، سوره بقره
كه 286 آيه است ، بدون تاءمل مستقيما و معكوس از حفظ مى خواند (196). و همچنين با مرحوم كربلايى كاظم
ساروقى حافظ قرآن ، در مدرسه فيضيه كنار حوض ملاقات كردم . و دو آيه را كه در كلمات با هم اشتراك
داشتند، به هم منظم كردم و از او پرسيدم دو آيه يكى از سوره انعام و ديگرى از آخر سوره ص بدين قرار:

لكل نباء مستقر و سوف تعلمون (197). و لتعلمن نباءه بعد حين (198).

بلافاصله گفت اين دو آيه از جاى قرآن است ؛ يكى از سوره انعام و ديگرى از سوره ص است .

علامه مجلسى درباره قرآن چنين مى گويد

با نام خدا قلم نور را بدست گرفت در مقدمه كتابش چنين نگاشت : من در ابتداى جوانى در تحصيل انواع
مختلف علوم حريص بودم و از هر علمى بهره كافى بردم پس آنگاه در آثار و نتايج علوم تاءمل كردم و در
غرضها و نيات جويندگان آن دانش ها انديشيدم و به اين نتيجه رسيدم كه :

اگر اين علوم از سرچشمه زلال وحى و الهام گرفته نشود سودى نخواهد داشت و حكمت اگر از بزرگان دين اخذ
نشود نمى تواند موجب رستگارى گردد. پس از مطالعه و تحقيق دريافتم كه تمام علوم در قرآن كريم و اخبار