6- شتر سركش - لطيفه هاي آموزنده تاريخ نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

لطيفه هاي آموزنده تاريخ - نسخه متنی

محمد رضا اکبري

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


6- شتر سركش

روزي «خوات بن جبير» در راه مكه با عده‌اي از زنان طايفه بني‌كعب نشسته بود.

پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ او را ديد و فرمود: چرا با زنها نشسته‌اي؟

خوات گفت: شتر سركشي دارم كه زنها براي آن طنابي مي‌بافند.

پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ از او گذشت و به دنبال كاري كه داشت حركت كرد و سپس بازگشت و دوباره او را ديد و فرمود: ديگر آن شتر چموش فرار نكرد؟

خوات گويد: خجالت كشيدم و چيزي نگفتم. بعد از آن واقعه هرگاه او را مي‌ديدم خجالت مي‌كشيدم و از جلوي چشم او فرار مي‌كردم تا اين كه به مدينه رفتم و يك بار ديگر حضرت سخن خود را در مسجد تكرار كرد. روز ديگري او را ديدم در حالي كه بر الاغ سوار بود. به من رسيد و فرمود: آن شتر ديگر فرار نكرد؟

عرض كردم به خدائي كه تو را به نبوت برانگيخت از زماني كه مسلمان شدم آن شتر ديگر فرار نكرده است.

حضرت فرمود: «الله اكبر؛ الله اكبر» خداوندا خوات را هدايت فرما!

از آن پس او از مسلمانان واقعي شد و خداوند او را هدايت كرد.[1]


[1] . محجة البيضاء، ج 5، ص 233.



/ 154