4ـ تقسيمات احزاب - جامعه ی مدنی و حاکمیت دینی نسخه متنی

سياسى حاكم بسنده كنند.

4 ـ 3ـ حزب بايد از پشتيبانى توده ى مردم برخوردار باشد؛ بنابراين حزب نبايد با از ميان رفتن رهبران ناپديد شود. حزبِ بدون سازمان، حزب نيست و اگر هدفش به دست گرفتن قدرت سياسى حاكم در كشور نباشد، حزب نيست و نيز بدون پشتيبانى انبوه مردم حزب تحقق نمىيابد.

5 ـ 3ـ مردم تشكيل دهنده ى حزب سياسى بايد درباره ى اصول بنيادى، توافق نظر معينى داشته باشند و در تأمين منافع ملى، نه منافع محلى يا منطقه اى كوشش نمايند.1

4ـ تقسيمات احزاب

احزاب و گروه هاى سياسى را مىتوان به دو اعتبارِ كشورى و اعتقادى تفكيك و بررسى كرد؛ به اعتبار كشورى، احزاب به دو دسته ى احزاب ملى و منطقه اى تقسيم مىشوند. احزاب منطقه اى به منابع محلى مىانديشند و در رقابت هاى انتخاباتى، در شوراهاى محلى و نمايندگان مجلس شورا به مشاركت سياسى مىپردازند. احزاب و تشكل هاى سياسى ملى به برنامه ها و فعاليت هاى فراتر از منطقه و شهر و استان مىانديشند و نظريه هاى سياسى كلان دولت را پىريزى مىكنند. اين احزاب عموما در انتخابات رياست جمهورى و گاه در انتخابات مجلس و شوراها به رقابت مىپردازند. احزاب سياسى به لحاظ مسائل اعتقادى و مذهبى، به دو گروه عمده ى احزاب اسلامى و احزاب غير اسلامى تقسيم مىشوند. احزاب اسلامى پذيراى اصول اعتقادى اسلام و آموزه هاى شريعت هستند؛ ولى در اين زمينه نبايد از

1. ر. ك: عبدالحميد ابوالحمد، پيشين. ص 406 ـ 405. و عالم عبدالرحمن، پيشين. ص 345 ـ 344.