2 ـ 3 ـ تعريف سياست - جامعه ی مدنی و حاکمیت دینی نسخه متنی

امام رحمه الله با پذيرش صنعت و تكنولوژى، زاييده ى عقلانيت ابزارى جديد، جوانان روحانى و دانشگاهى را به كسب تحصيلات علمى و جديد و فراگيرى تخصص جهت رهايى از بيگانگان، و مجهز شدن به سلاح علم و دين توصيه مىكند.1

2 ـ 3 ـ تعريف سياست

الف) معناى سلبى سياست

«البته سياست به آن معنايى كه اين ها مىگويند كه دروغ گويى، با دروغ گويى، چپاول مردم با حيله و تزوير و ساير چيزها، تسلط بر اموال و نفوس مردم، اين سياست هيچ ربطى به سياست اسلامى ندارد، اين سياست شيطانى است.»

ب) معناى ايجابى سياست

«سياست اين است كه جامعه را هدايت كند و راه ببرد. تمام مصالح جامعه را در نظر بگيرد و تمام ابعاد انسان و جامعه را در نظر بگيرد و اين ها را هدايت كند به طرف آن چيزى كه صلاح شان هست، صلاح ملت هست، صلاح افراد هست و اين مختص به انبياست. ديگران اين سياست را نمىتوانند اداره كنند. اين مختص به انبيا و اولياست و به تبع آن به علماى بيدار اسلام.»2

3ـ 3ـ آميختگى دين و سياست

«ديانت همان سياستى است كه مردم را از اين جا حركت مىدهد و تمام چيزهايى كه به صلاح ملت است و به صلاح مردم است، آن ها را از آن راه مىبرد كه صلاح مردم است، كه همان صراط مستقيم است.»3

1. همان، ج2، ص 20 و ج14، ص 233.

2. همان، ص 218.

3. همان، ص 218.