11 ـ نتيجه گيرى و داوري - جامعه ی مدنی و حاکمیت دینی نسخه متنی

مىنمايد.

هفتم، اعتقاد احزاب به حاكميت خداوند متعال و نيز اطاعت از حاكم اسلامى ـ كه شرايط حاكم دينى از جمله عدالت، علم، تقوا، مديريت و... را دارا است ـ بر اساس آيه ى «اطيعوالله و اطيعواالرسول و اولىالامر منكم» (سوره ىنساء، آيه ى 59) لازم است.

11 ـ نتيجه گيرى و داوري

با توجه به شرايط مذكور، نكات ذيل را به عنوان داورى نهايى بيان مىكنيم:

1ـ اگر احزاب سياسى به تنازع و تفرقه و اختلافات سياسى منجر شوند و تضعيف و سستى قواى دولت و امنيت ملى كشور را به ارمغان آورند، اساس آيه ى «و لاتنازعوا فتفشلوا و تذهب ريحكم» (سوره ى انفال، آيه ى 46) مشروعيت دينى ندارند.

2ـ اگر احزاب سياسى با تبليغات و برنامه ها و فشارهاى آشكار و پنهان، شخصيت و آزادى فردى را از ميان بردارند، بر اساس آيات انسان شناسى دينى و اسلامى، مبنى بر كرامت و مقام معنوى انسان، مقبوليت دينى نخواهند داشت.

3ـ اگر احزاب سياسى، فريب كارى و برنامه هاى رنگارنگ را جهت كسب منافع شخصى و گروهى پيشه خود سازند و مكر و حيله و نيرنگ را ابزار كسب قدرت خود قرار دهند، نه تنها از نظر قرآن و نصوص دينى ارزش مند نيستند بلكه ضد ارزش اند.

4ـ فعاليت سياسى احزاب غير اسلامى، اعم از احزاب كتابى و احزاب سكولار اگر در راستاى مخالفت با ارزش ها و آموزه ها و قوانين اسلامى باشد، از ديدگاه جامعه و دولت اسلامى كه صيانت و حفاظت از اسلام و دستورات او را مرام اساسى خود قرار داده است، مشروعيت ندارد و آيه ي