جامعه ی مدنی و حاکمیت دینی نسخه متنی

اقتصادى، نظامى، سياسى، مديريتى و غيره كه با بينش و منابع اسلامى آشنايى دارند بهره برد.

10 ـ آيا محدود كردن مسئوليت رهبرى از حيث زمان، از نظر عقل و شرع جايز است؟

با توجه به شرايط رهبرى از جمله عدالت، فقاهت، سياست، شجاعت و تدبير و مانند اين ها مىتوان محدوديت زمانى رهبرى را لحظه اى و ثانيه اى دانست؛ يعنى هر لحظه اى كه رهبرى فاقد يكى از اين ويژگىها گردد، از ولايت منعزل مىشود و بر اهل دانش پوشيده نيست كه در هيچ نظام سياسى اين گونه سخت گيرىها و دقت ها نسبت به حاكمان سياسى اعمال نمىشود. حال اگر قانون گذاران در صدد تعيين محدوديت زمانى براى رهبرى باشند، پس از پايان يافتن زمان، در صورتى مىتوانند رهبرى را كنار بگذارند كه ويژگىهاى ولايت را از دست داده باشد يا معلوم گردد كه خبرگان در انتخاب مصداق ولايت به خطا رفته اند و در غير اين صورت، بنابر نظريه ى نصب، كنار گذاشتن ولى فقيه جامع الشرايط عقلاً و شرعاً ممنوع است.