جامعه ی مدنی و حاکمیت دینی نسخه متنی

گمراه كننده نباشد آزادند.»1 «روزنامه ها خودشان را اصلاح كنند؛ خيانت نكنند به اسلام و مسلمين، خون مظلومان ما را هدر ندهند، تبليغات سوء را منعكس نكنند؛ توطئه ها را جلوگيرى كنند.»2 «در روزنامه ها آزادند مطالب بنويسند: مسائل بنويسند، اما (آيا) آزاد هستند كه اهانت به مثلاً مقدسات مردم بكنند؟»3

«در حكومت اسلامى، هميشه بايد باب اجتهاد باز باشد و طبيعت انقلاب و نظام همواره اقتضاء مىكند كه نظرات اجتهادى ـ فقهى در زمينه هاى مختلف و لو مخالف با يك ديگر آزادانه عرضه شود و كسى توان و حق جلوگيرى از آن را ندارد.»4

«هرگونه اجتماعات و احزاب از طرف مردم در صورتى كه مصالح مردم را به خطر نيندازد، آزادند و اسلام در تمامى اين شئون حد و مرز آن را تعيين كرده است.»5

«همه ى مردم آزادند، مگر حزبى كه مخالف با مصلحت مملكت باشد»6 «اگر در اين نظام، كسى يا گروهى خداى نكرده بىجهت در فكر حذف يا تخريب ديگران برآيد و مصلحت جناح و خط خود را بر مصلحت انقلاب مقدم بدارد، حتما پيش از آن كه به رقيب يا رقباى خود ضربه بزند به اسلام و انقلاب لطمه وارد كرده است.»7

5 ـ 10ـ 3ـ امام خمينى رحمه الله حق انتقاد را حق طبيعى مردم دانسته و آن را

1. همان.

2. همان، ج5، ص130.

3. همان، ج7، ص19.

4. همان، ج21، ص47.

5. همان، ج2، ص280.

6. همان، ج4، ص259.

7. همان، ج21، ص48.