رسد آدمى به جايى كه به جز خدا نبيند
بنگر كه تا چه حد است مكان آدميّت
بنگر كه تا چه حد است مكان آدميّت
بنگر كه تا چه حد است مكان آدميّت
6. نفس راضيه
گاهى نفس انسان در اثر درك حقايق و تشخيص فلسفه احكام و حوادثى كه در جهان به وجود مىآيد، مانند طوفان، زلزله، سيل و... به قضاى الهى راضى مىشود و از وقوع هيچ حادثهاى اظهار عدم رضايت نمىكند و هر چه از دوست برسد، آن را نيكو مىداند. نفس را در اين حالت «نفس راضيه» مىخوانند. اين تسليم و رضا، يكى از حالات بسيار خوب انسان است. منطقِ اين گونه انسانها را شاعر عارف، بابا طاهر چنين مىسرايد:
يكى درد و يكى درمان پسندد
من از درمان درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد
يكى وصل و يكى هجران پسندد
پسندم آنچه را جانان پسندد
پسندم آنچه را جانان پسندد