رياضت حضرت مريم - مبانی اخلاق اسلامی نسخه متنی

است.

اگر سالك راه حق و اهل رياضت، اين مراحل چهار گانه را بگذراند، ديگر مرگ طبيعى جبرى برايش آسان و از عسل شيرين‏تر مىشود؛ على (عليه السلام) فرمود:

واللّه‏ُ لاَبْنُ اَبى طالِب مِنَ الْطِفلِ بِثَدْى أُمِّهِ.(1)

به خدا على بسيار مرگ را دوست مىدارد. بيشتر از كودك به پستان مادر».

رياضت حضرت مريم

مىگويند حضرت مسيح مادر گرامىاش حضرت مريم عليها‏السلام را زنده كرد و از وى پرسيد: آيا آرزوى بازگشت به دنيا را دارى؟ پاسخ داد: آرى! براى دو چيز: يكى اين كه در شب‏هاى سرد عبادت كنم و ديگر آن كه در روزهاى گرم روزه بگيرم.

رياضت پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم)

پيامبر گرامى اسلام آن قدر نماز مىخواندند كه هر دو پايشان متورم مىشد. (مىپرسيدند يا رسول اللّه‏! چرا اين قدر خود را در عبادت زحمت مىدهيد؟) مىفرمودند: آيا نبايد بنده‏اى سپاسگزار باشم؟(2)

مىگويند شيخ بهايى تصميم به رياضت گرفت (رياضت به اين معنا كه با هواهاى نفس مخالفت كند) و در اين باره رنج‏هاى زيادى كشيد روزى

(1). نهج البلاغه، خطبه 5.

(2). «كانَ رَسُولُ اللّه‏ (صلّى الله عليه وآله وسلّم) يُصَلّى حَتّى تَوَرِّمَتْ قَدَماهُ وَ يَقُولُ: اَفَلا اَكْوُنُ عَبْدا شَكُورا».