2. وادار كردن نفس به كارهاى نيك - مبانی اخلاق اسلامی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مبانی اخلاق اسلامی - نسخه متنی

تألیف: مختار امینیان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اميرالمؤمنين (عليه السلام) در نهج البلاغه با يك جمله كوتاه، امّا بسيار پرمحتوا، كيفيّت و چگونگى زندگى و ارتباط با مردم را ارائه مىدهد و مىفرمايد: «كُنْ فيهِمْ وَ لا تَكُنْ مَعَهُمْ»؛ در ميان مردم باش و از مردم منزوى نشو. (لا رُهْبانَيّة فى الاِْسلامَ)؛ امّا با مردم مباش؛ يعنى در فساد با مردم شريك مشو! در تقلب با آنها همراهى مكن! در فتنه و تزوير با آنها همراه مباش!....




  • تا توانى مىگريز از يار بد
    مار بد تنها ترا بر جان زند
    يار بد با جان و بر ايمان زند



  • يار بد بدتر بود از مار بد
    يار بد با جان و بر ايمان زند
    يار بد با جان و بر ايمان زند



***




  • با بدان يار گشت همسر لوط
    سگ اصحاب كهف روزى چند
    پى نيكان گرفت و مردم شد(1)



  • خاندان نبوّتش گم شد
    پى نيكان گرفت و مردم شد(1)
    پى نيكان گرفت و مردم شد(1)



2. وادار كردن نفس به كارهاى نيك

دومين راه به دست آوردن عدالت، وادار نمودن نفس به اعمال نيك است؛ مثلاً كسى كه مىخواهد بخشنده شود و ملكه سخاوت را به دست آورد، بايد خود را به بخشش وادارد و پنهان و آشكار، اموال خود را به ديگران ببخشد؛ اگرچه با تحميل بر نفس باشد، تا بخشيدن برايش ملكه شود.

هم چنين كسى كه مىخواهد شجاع شود، بايد خود را در مخاطرات بيندازد و با راهنمايى عقل، دست به كارهاى خطرناك بزند، تا كم‏كم خوف و هراس از وجودش زدوده شود و در نتيجه شجاع گردد.

كوتاه سخن آن كه، كار نيك كردن از پر كردن است. بايد با تمرين شديد و رياضت و پشت‏كار راه عدالت را پيش گرفت و با عنايات ربانى بمقصد


(1). كليات سعدى، ص 42.

/ 173