سومين راه كسب فضيلت عدالت، عاقبتانديشى در تمام امور است؛ يعنى هر شخص، كارى را كه مىخواهد انجام دهد، در نتيجه آن بينديشد و ملاحظه كند كه پيامد آن چيست؟ بد است يا نيك؟در روايات آمده است كه مردى به محضر پيامبر گرامى اسلام شرفياب شد و از حضرتش خواست او را نصيحت كند. حضرت سه بار پرسيدند: اگر نصيحت كنم، مىپذيرى. وى در هر بار گفت: آرى! حضرت فرمودند:اِذا هَمَمْتَ بِاَمْرٍ فَتَدَبِّر عاقِبَتَهُ فَاِنْ يَكُ راشِدا فَاْمضِهِ وَ اِنْ يَكُ غَيّا فَانْتَهِ.هرگاه قصد كارى كردى، در عاقبت و پيامد ان بينديش. اگر راه رشد و هدايت باشد، انجام ده و اگر راه زشت و ضلالت باشد، خود را از ان باز دار.همان طور كه هر انسان عاقل در مورد امور مربوط به بدن، از جمله تغذيه؛ مثلاً اگر غذا مناسب و مفيد باشد، از آن استفاده كند و اگر مضرّ و نامناسب باشد، از آن اجتناب ورزد. بايد در مورد غذاهاى معنوى نيز چنين باشد، از غذاهايى كه براى روحش ضرر دارد، دورى گزيند.
4. اجتناب از امور تهييجكننده غضب يا شهوت
چهارمين راه كسب عدالت، اين است كه از چيزهاى تهييج كننده غضب يا شهوت اجتناب شود. از غذاها يا داروهاى مهيّج استفاده نگردد؛ زيرا قوّه غضبيّه و يا قوّه شهويه مانند حيوانى درّندهاند كه هر چه بيشتر تقويت شوند، خطرناكتر مىشوند؛ اما اگر تقويت نشوند، مجدّدا به حدّ اعتدال مىرسند.
لطفا منتظر باشید ...
