تعريف سوم از حكمت، علىرغم موجز بودنش، جامعتر از تعاريف ديگراست؛ زيرا هم به جنبه علم اشاره دارد و هم به جنيه عمل.حكيم كسى است كه هم دانا به همه چيز باشد و علمش جهان شمول باشد و هم توانا بر همه چيز. از اين رو، قرآن شريف درباره جايگاه بلند حكمت فرموده است:وَ مَنْ يُوْتَ الحِكْمَةَ فَقَدْ اوُتِى خَيْرا كثيرا؛(2) به هر كس حكمت داده شود، به يقين، خيرى فراوان داده شده است.درباره هيچ فضيلتى از فضايل تعبير فوق آورده نشده است؛ يعنى قرآن (1). بقره (2) آيه 272.(2). بقره (2) آيه 269.