دو راه كلى درمان بيمارىهاى روح - مبانی اخلاق اسلامی نسخه متنی

هستم و صبر و توان ترك گناه را ندارم. مرا نصيحتى بكن. امام فرمود: پنج كار را انجام ده و هر گناهى خواستى مرتكب شو. روزى خدا را مخور و هر گناهى خواستى بكن. جايى برو كه خداوند تو را نبيند و هر گناهى خواستى مرتكب شو. از ولايت الهى خارج شو و هر گناهى خواستى بكن و هرگاه ملك الموت براى قبض روح تو آمد، او را از خود دور كن و هر گناهى خواستى بكن و هرگاه مالك دوزخ تو را به آتش ببرد، وارد آن مشو و هر گناهى خواستى بكن!

البته مداواى امراض نفسانى كار آسانى نيست؛ امّا به هر حال قابل معالجه است. در اين جا به اختصار به راه‏هاى كلى آن اشاره مىكنيم و سپس با تفصيل بيشترى بدان مىپردازيم.

دو راه كلى درمان بيمارىهاى روح

1. راه اوّل براى درمان بيمارىهاى نفس، مصاحبت با نيكان و دورى از بدان است.

طبق قاعده «المجالسةُ مؤثرةٌ» هم نشينى با هر انسانى باعث همگونى با او مىشود. چنانچه اين نكته به تجربه ثابت شده است و در مثل آمده است كه اگر اسب تازى با درازگوشى هم‏غذا و هم‏سفره شوند، رنگشان هم‏گون نگردد، طبعشان هم‏گون شود.

اگر دوست انسان همچون سلمان و ابوذر و يا همچون مقدّس اردبيلى و شيخ مرتضى انصارى و امثال آنان باشند، انسان كم‏كم با آنان همدل و هماهنگ مىشود و كم‏كم در فكر معالجه و درمان نفس خود مىافتد؛ مگر آن كه در اثر معاصى و گناهان جنبه شقاوتش بسيار قوى شده باشد و ديگر قابل هدايت نباشد.