مبانی اخلاق اسلامی نسخه متنی

ثروتمندان و پريشانى آنان نسبت به ديگران افزون‏تر است بسيارى صاحبان ثروت را بيش از ديگران در اضطراب و تشويش افكار مىبينيم.

مىگويند دو نفر با هم همسفر شدند؛ شبانگاه در ميان بيابان به كنار چاهى رسيدند؛ با هم نان و آبى خوردند و براى خفتن آمده شدند. در اثناى شب يكى از آن دو از خواب برخاست و رفيقش را بيدار يافت. پرسيد چرا نخوابيده‏اى؟ پاسخ داد: خوابم نمىبرد. اولى دوباره خوابيد. پس از ساعتى بيدار شد، باز ديد رفيقش نشسته است. پرسيد: چرا خوابت نمىبرد. در جواب گفت: پولى به همراه دارى در اختيارم بگذار تا برايت حفظ كنم. پول را گرفت. يك باره تمامش را درون چاه ريخت و گفت حالا با خاطر آسوده بخواب. صاحب پول گفت: گر چه كمى ناراحت شدم، اما حالا آسوده خاطر و با طيب نفس مىخوابم.

هم چنين اگر سعادت در رسيدن به رياست و به دست آوردن پست و مقام باشد، پس چرا بسيارى از صاحبان مناصب، آرامش و آسايش خود را از دست مىدهند و با احتمال از دست رفتن منصب، در بحر غم مستغرق مىشوند. مىگويند گرگ‏ها گرد هم جمع مىشوند؛ اما هنگام خواب به همديگر پشت نمىكنند. بلكه رو به روى يكديگر مىخوابند؛ از ترس آن كه مبادا ديگرى حمله كند و او را بدرد، پادشاهان و صاحبان حكومت و مناصب نيز چنينند. پيوسته از ترس همديگر، بلكه از ترس اطرافيان خود، از درون، قلبى ناآرام و ناراحت دارند و هراسان و نگرانند، كه مبادا ديگرى به او حمله كند و تاج و مقام از او بگيرد.

ما اضطراب و تشويش احوال پادشاهان و رؤساى جمهورى و ساير سردمداران ممالك جهان را بالعيان مشاهده مىكنيم و فراوان شاهد بوده‏ايم كه شب خوابيده‏اند و صبح به وسيله كودتا يا به وسيله يك كشور