مبانی اخلاق اسلامی نسخه متنی

روايتى در كتاب مواعظ العدديه در ذيل عدد چهار ذكر شده است كه چهار گروه بدون حساب به جهنم مىروند.

رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم): اَرْبَعَة يُخْرَجُوُنَ مِنَ الْقُبُور وَ يَدْخُلُونَ فى النّار بِغَيْرِ حِسابَ النّائِمُونَ فى الْغَداةِ وَالْغافِلوُنَ فى العَشيَّاتِ وَ الْمانِعُونَ الزَّكوةِ و الْمُصِّرُنَ فى السَيِّئات؛(1)

چهار تن هستند كه از گورها خارج گشته، بدون حساب وارد آتش مىشوند: آنان كه سحرگاهان در خوابند و شامگاهان در غفلت به سر مىبرند و جلو زكات دادن را مىگيرند و بر گناهان اصرار مىورزند.

سِتُّةٌ يَدْخُلونَ بِغَيْرِ النارَ حِسابِ اَلاْمُراءُ بِالْجَورَ وَ الْعَرَبُ بِالْعَصَبِيَّةِ وَ الدَّهاقينُ بِالكِبْرِ وَ التُّجارُ بِالْكِذْبِ (در روايت ديگرى بِالْخِيانَةِ) وَ الْعُلَماءُ بِالْحَسَدِ وَ الاَْغْنِياا و بِالبُخْلِ؛(2)

شش تن هستند كه بى حساب وارد آتش مىشوند: حاكمان به سبب ظلم و جور، عرب به دليل تعصب، كدخدايان به سبب كبر و بزرگ منشى، تاجران به علت دروغ گويى (در روايتى، به دليل خيانت)، عالمان به سبب حسادت و ثروتمندان به علت بخل.

در روايتى نيز آمده است كه مشرك و بت پرست بدون حساب به جهنم مىرود. در احاديثى درباره بهشتيان آمده است كه گروههايى از آنان بدون حساب وارد بهشت مىشوند:

رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم): اِذا كانَ يَوُمَ الْقِيمَةِ اَنْبَتَ اللّه‏ِ لِطائِفَةَ مِنْ اُمَّتى اَجْنَحَةً فَيَطيرُونَ مِنْ قُبُورِهِمْ اِلَى الْجَنانِ يَسْرَحُونَ فيها وَ يَتَنَعَّمُونَ كَيْفَ شاؤُوا فَتَقُولُ لَهُمُ الْمَلائِكَةُ هَلْ رَأَيْتُمْ حِسابا فَيَقُولُونَ ما رَأَيْنا حِسابا

(1). على مشكينى، مواعظ العدديه، ص 119.

(2). متقى هندى، كنز العمال، حديث 44030.