روزى به حضورش رسيدم. ديدم آخرين لحظات عمرش را طى مىكند. صدايش كردم و از احوالش پرسيدم. با كمال ناتوانى لب به سخن گشود و آهسته گفت: دوستت به عهدش وفا كرد»؛ يعنى اكنون امام صادق (عليه السلام) در كنارم حاضر است. اين بگفت و جان به جانان سپرد.دوستان را از ماجرا خبر كردم. همه آمدند و پس از تشريفات شرعى او را به خاك سپرديم.سال بعد به مدينه رفتم و به محضر امام مشرف شدم. هنوز چيزى اظهار نكرده بودم كه امام فرمودند: اى على! من هم به عهد خود وفا كردم؛ يعنى به هنگام احتضار به بالينش رسيدم.آنچه ذكر شد، نمونه هايى از پيراستگى دفعى از رذايل بود. در خانه اگر كس است يك حرف بس است يك حرف بس است يك حرف بس است