آيه: 112 وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا يَخَافُ ظُلْمًا وَلَا هَضْمًا - تفسیر نور سوره طه نسخه متنی

آيه: 112 وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا يَخَافُ ظُلْمًا وَلَا هَضْمًا

ترجمه:

و (امّا) هر كس از كارهاي نيكو انجام دهد و مؤمن باشد، پس (در آن روز) نه از ستم و كاستي (در پاداشش ) نترسد.

نکته ها

كلمه ((هضم )) به معناي كم شدن است و شايد از آن روي به جذب غذا در بدن ((هضم )) مي گويند كه ظاهرا غذا كم مي شود و تفاله هاي آن باقي مي ماند. (622)

از قرآن و روايات به دست مي آيد كه اعمال و روحيات انسان در يكديگر تأثير متقابل دارند، لذا هرگاه يك عمل نيكو كه از شخصي منافق ، مشرك ، رياكار و... كه داراي روحيه اي فاسد است سر زند، مورد قبول واقع نمي شود. چنانكه اگر كافري ، كار شايسته و خوبي مثل اختراع و اكتشاف نافع انجام دهد، در حالي كه حق ّ را فهميده و آگاهانه در كفر اصرار ورزد، كار نيكوي او پذيرفته نخواهد شد. همانند ريختن شربت شيرين و گوارا در ظرفي كثيف و آلوده كه طبيعتا ديگر قابل پذيرش نيست .

در ده آيه ي اخير، به سيمايي اجمالي از برپايي قيامت اشاره شده است : الف : در صور دميده شده ومردگان زنده مي شوند. (يوم ينفخ في الصور) ب : مجرمان محشور مي گردند. (نحشر المجرمين ) ج : كوهها متلاشي مي شوند. (ينسفها ربّي نسفا) د: همه گوش به فرمان دعوت كننده ي الهي هستند. (يتّبعون الداعي ) ه\\\': شفاعت بدون اذن خدا مؤثّر نيست . (لاتنفع الشفاعه ) و: خداوند با احاطه علمي اش به همه حساب ها مي رسد. (يعلم مابين ايديهم و...) ز: همگي در برابر حكم الهي تسليم هستند. (عنت الوجوه ) ح : ظالمان مأيوسند. (خاب من حمل ظلما) ط: مؤمنان صالح در آرامش به سر مي برند. (لايخاف ظلما و لاهضما). (623)

پيام ها:

1- اگر چه انجام تمام كارهاي شايسته امكان پذير نيست ، ولي بايد به اندازه ي توان و طاقت ، كار صالح انجام داد. (من يعمل من الصالحات )

2- نه تنها كارهاي بزرگ كه ذره ّاي از كار صالح بي پاداش نمي ماند. (من الصالحات )

3- شرط قبولي عمل صالح ، ايمان به خداست . (و هو مؤمن )

4- ايمان از عمل جدا نيست ، ايمان بي عمل ، مثل درخت بي ثمر و عمل بي ايمان همچون درخت بي ريشه است . (و هو مؤمن )

5- آرامش و امنيّت روحي مؤمنان در قيامت در گرو كارهاي صالح آنان است . (من يعمل من الصالحات ...فلا يخاف ظلما)

6- در قيامت ، نه اصل عمل وپاداش از بين مي رود تا ظلمي صورت گيرد (لا يخاف ظلما) و نه آنكه از پاداش كم گذاشته مي شود. (و لا هضما)

7- با آنكه پاداش ، تفضّل الهي است نه استحقاق انسان ، امّا خداوند در پاداش كسي كوتاهي نمي كند و كم نمي گذارد. (لا يخاف ظلما و لاهضما)

622-تفسير نمونه
623-تفسير نمونه