نعمت -بصيرت - سخن نسخه متنی

نعمت -بصيرت

اوازمردم بصره بود،ميگفت مسافرتي پيش آمدوبه سفررفتم ، وبه روستائي رسيدم وشبي كه بسيارتاريك بودوهيچكس ،هيچ چيزرانميديد،در آنجابودم ،ناگهان نابينائي راديدم كه چراغي دردست دارد،وكوزه اي پراز آب بردوش نهاده وبه خانه اش مياورد .

تعجب كردم وسرراه اوراگرفتم وبه اوگفتم اين نابينابااينكه شب وروزتو،برابراست ،اين چراغرابراي چه بدست گرفته اي ؟اودرپاسخ من گفت تاكوردلي مث توپهلوبه من نزندوكوزه مرانشكند .

/اقتباس ازكتاب اندرلطائف روزگارص 85 .