آيه: 1 تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
ترجمه : مبارك است آن كه قرآن ، وسيله ي شناخت حق ّ از باطل را بر بنده اش نازل كرد، تا براي جهانيان مايه ي هشدار باشد.نکته ها
كلمه ((تبارك )) ممكن است از واژه ي ((برك )) به معناي ثابت و پايدار باشد، و ممكن است از واژه ي ((بركه)) به معناي خير زياد باشد، يعني كسي كه قرآن را نازل كرد منشاء خيرات بسيار است كه نمونه ي بركت و خير او همين نزول قرآن است . آري چه بركتي بالاتر از قانون الهي كه ميلياردها انسان را در طول تاريخ از ظلمات به نور هدايت كرده است .نزول ، اگر در قالب ((انزلنا)) باشد به معناي فرستادن دفعي و يكجاست ، ولي اگر در قالب ((نزّل )) باشد به معناي فرستادن تدريجي است و قرآن داراي هر دو نزول است ; يكبار در شب قدر به صورت دفعي بر پيامبر نازل شد، (انّا انزلناه في ليله القدر) (224) و بار ديگر به صورت تدريجي و در مدّت 23 سال نازل شده است ، (نزّل الفرقان ) همان گونه كه در جاي ديگر قرآن مي خوانيم : (و قرآنا فرقناه لتقرأه علي النّاس علي مكث و نزّلناه تنزيلا) (225) ما قرآن را قطعه قطعه فرستاديم تا بتدريج بر مردم بخواني .پيام ها:
1- قرآن ، از سرچشمه ي مباركي صادر شده است . (تبارك الّذي نزّل )2- هم نظام تكويني انسان (آفرينش او كه به قدرت خدا انجام گرفته ) سزاوار تحسين است ، (فتبارك اللّه احسن الخالقين ) (226) و هم نظام تشريعي او (نزول قرآن و تدوين احكام دين ). (تبارك الّذي نزّل )3- قرآن به تدريج نازل شده است . (نزّل )4- قرآن ، بهترين وسيله ي شناخت حق ّ از باطل است . (الفرقان )5- اگر كتب آسماني ورسالت انبيا نبود، انسان متحيّر وسرگردان بود. (الفرقان )6- عبوديّت و بندگي ، زمينه ي دريافت وحي است . (نزّل الفرقان علي عبده )7- رسالت پيامبر اسلام جهاني است . (للعالمين )8- وظيفه ي انبيا هشدار و انذار است . (نذيرا)توضيح
سيماي سوره ي فرقان .اين سوره هفتاد و هفت آيه دارد و در مكّه نازل شده است .در آيه ي اوّل اين سوره ، از قرآن ، به فرقان تعبير شده است كه به معناي جداكننده ي حق ّ از باطل مي باشد. لذا اين سوره ، ((فرقان )) نام گرفته است .اين سوره شامل آياتي درباره ي بهانه هاي مشركان و پاسخ آنان ، سرگذشت اقوام پيشين همچون اصحاب رس ّ، حسرت مردم در قيامت ، نشانه هاي توحيد و عظمت خداوند در طبيعت و مقايسه ي مؤمنان با كافران مي باشد. امّا مهم ترين بخش آيات اين سوره درباره ي ويژگي هاي ((عباد الرّحمن )) يعني بندگان راستين خداوند مي باشد كه از آيه ي 63 تا پايان سوره را در برگرفته است .اميد آن كه با تلاوت و تدبّر در اين آيات و اصلاح رفتار و كردار خود بر اساس اين صفات ، زمينه هاي دريافت الطاف الهي در دنيا و آخرت و ورود به بهشت برين را فراهم سازيم .224-قدر، 1
225-اسراء، 106
226-مؤمنون ، 1