جهان هنگام بعثت پيامبر(ص ) - میزان الحکمه جلد 13

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

میزان الحکمه - جلد 13

محمد محمدی ری شهری؛ ترجمه حمیدرضا شیخی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

جهان هنگام بعثت پيامبر(ص )

ـ امام على (ع ) : (خداوند) او را در زمانى برانگيخت كه مردم در وادى حيرت سرگشته بودند و در فـتـنـه و فـسـاد دست و پا مى زدند و هواو هوس ها آنان را فريفته و نخوت و كبر آن ها رابه لغزش
كشانده بود.

ـ شـهـرها كه در گمراهى تيره و تار فرورفته بودند و جهل و نادانى بر آن ها چيره بود وخشونت و
بـربريت حاكميت داشت و مردم حرام را حلال مى كردند و دانشمند را خوار وخفيف مى شمردند و
بدون آيين الهى مى زيستندو با كفر و بى دينى مى مردند, به نور وجود او(پيامبر) روشن شدند.

ـ (خـداونـد) او را در زمـانى برانگيخت كه نه نشانه اى بر پا بود و نه چراغى مى درخشيد و نه راهى
آشكار بود.

ـ او را هـنـگـامـى بـرانگيخت كه مردم درغرقاب (فساد و گناه ) فرو رفته بودند و در ميان امواج
سـرگـردانى دست و پا مى زدند مهارهاى مرگ و هلاكت آنان را مى كشيد و قفل هاى گمراهى بر
دل هايشان زده شده بود.

ـ او را در زمـانـى فـرستاد كه نشانه هاى هدايت و راهيابى از ميان رفته و راه هاى آشكاردين ناپديد
گشته بود پس (آن حضرت ) حق راآشكار نمود و مردم را ارشاد كرد.

ـ خـداونـد محمد(ص ) را در حالى برانگيخت كه هيچ عربى كتابخوان نبود و دعوى نبوت نمى كرد
پس آن حضرت مردم را تا سر منزل مقصود سوق داد و آنان را به جايگاه نجات ورستگارى رسانيد.

ـ امـا بـعـد, خداوند سبحان محمد(ص ) رازمانى برانگيخت كه هيچ عربى نه كتابى مى خواند و نه دعوى نبوتى و نه ادعاى وحيى مى كرد پس , آن حضرت با كمك پيروان خويش با مخالفانش , پيكار
كرد تا آنان را به سوى سر منزل نجات سوق دهد.

ـ در آن روزگـار, مـردم روى زمـين آيين هاى پراكنده و خواست ها و اهداف گوناگون داشتند و
راه هاى متشتت رامى پيمودند گروهى خدا را به آفريدگانش تشبيه مى كردند و جماعتى در نام او
كجروى مى كردندو طايفه اى خدايى جز او را نشان مى دادند پس خداوند به واسطه پيامبر آنان را از
گمراهى به درآورد و هدايت نمود.

ـ (خداوند) او را هنگامى فرستاد كه مدت ها بود پيامبرى نيامده بود و ملت ها درخوابى طولانى فرو
رفته بودند و پايه هاى محكم دين درهم ريخته بود.

ـ او را زمـانـى فـرسـتاد كه مدت ها بودپيامبرى نيامده بود و مردمان در عمل (به فرمان هاى الهى
انبياى پيشين ) دچار لغزش وانحراف شده بودند و ملت ها در غفلت و نادانى به سر مى بردند.

ـ او را در زمـانـى فـرسـتـاد كـه مدت ها بودپيامبرى مبعوث نشده بود و مردم گرفتاراختلافات
عـقـيـدتى و مجادلات لفظى بودند دراين اوضاع , خداوند پيامبر را پس از همه پيامبران فرستاد و
وحى را به او پايان بخشيد.

ـ او را زمـانى فرستاد كه روزگارى بودپيامبرى برانگيخته نشده بود و مردم در خوابى طولانى به
سـر مـى بـردند و فتنه ها بالا گرفته وكارها پريشان شده بود و آتش جنگ ها شعله مى كشيد و دنيا
بى فروغ و پر از مكر و فريب گشته برگ هاى درخت زندگى به زردى گراييده و از به بار نشستن
آن قطع اميد شده بود.

ـ خداوند محمد(ص ) را به عنوان بيم دهنده به جهانيان و امين وحى برگزيد و شما جماعت عرب !
بدترين دين و آيين را داشتيد و دربدترين سرزمين ها مى زيستيد, ميان سنگ هاى درشت و مارهاى
گـرزه آب تـيره و ناگوارمى نوشيديدوغذاى خشك وگلوآزارمى خورديد,خون خود را مى ريختيد
وپيوندهاى خويشاوندى را مى بريديد بت ها در ميان شما برپا بود وسراپا آلوده به گناهان بوديد.

ـ خداوند سبحان محمد(ص ) را به حق مبعوث كرد, آن گاه كه پايان دنيا نزديك شده و آخرت روى
آورده بود و روشنايى ودرخشش آن به تاريكى گراييده بود و مردم آن در سخت ترين شرايط به سر
مـى بـردنـد,بـسترش زبر و ناهموار و مهارش در آستانه از هم گسيختگى و مدتش به سر رسيده ,
ونشانه هاى (نابوديش ) نزديك بود ومردمش در شرف نابودى بودند.

/ 248