آنان كه رهايى نمى يابند - میزان الحکمه جلد 13

آنان كه رهايى نمى يابند

ـ امام صادق (ع ) : من براى كسانى ازاين امت كه حق (و مقام ) ما را بشناسند اميدرستن دارم , مگر براى سه نفر : دولتمردستمگر, كسى كه از هواى نفس خود پيروى كند و كسى كه آشكارا دست به
گناه زند.

ـ امام على (ع ) : كسى كه به حق عمل نكند, هرگز نمى رهد.

ـ كسى كه دين ندارد, نجات نمى يابد.

ـ هركه را شكيبايى نرهاند, ناشكيبى نابودش كند.

دشوارى و آسانى نجات

ـ امـام على (ع ) : آن گاه كه روح مؤمن به آسمان بالا رود فرشتگان تعجب كنند وگويند : شگفتا! چگونه از سرايى كه نيكان در آن تباه شدند, نجات يافت .

ـ امـام صـادق (ع ) : به خدا سوگند كه شما درتاريكى هاى زمين مى درخشيد به خدا قسم كه اهل
آسمان در تاريكى هاى زمين شما رامى بينند, همان گونه كه شما ستارگان درخشان را در آسمان
مـى بـينيد اهل آسمان به يكديگر مى گويند : فلانى ! تعجب است ,چگونه فلانى به اين مقام رسيده
اسـت ؟ وايـن فـرمـوده پدر من است : به خدا قسم از اين كه كسى هلاك شود تعجب نمى كنم كه
چراهلاك شد, بلكه اگر كسى نجات يابد تعجب مى كنم كه چگونه نجات يافته است .

ـ امام سجاد(ع ), چون اين سخن حسن بصرى را شنيد : اگر كسى هلاك شود جاى تعجب ندارد كه
چـرا هـلاك شده است , بلكه اگر كسى نجات يابد تعجب دارد كه چگونه نجات يافته است , فرمود : امـا مـن مى گويم :اگر كسى نجات يابد جاى تعجب ندارد كه چگونه نجات يافته است , بلكه اگر
كسى هلاك شود جاى تعجب دارد كه با وجودرحمت گسترده خداوند چگونه به هلاكت در افتاده
است !.

كنترل شد.

علم نحو.

( 2).