خشمگين نشدن براى خويش
ـ در مناقب ابن شهر آشوب آمده است :پيامبر خدا(ص ) براى پروردگارش خشم مى گرفت و براى خودش خشم نمى گرفت .ـ امام على (ع ) ـ در وصف پيامبر(ص ) ـ :براى ستمى كه بر خودش مى رفت انتقام نمى گرفت مگرآن گـاه كـه حـرمـت هـاى خـداونـد هتك مى شد در اين هنگام براى خداى تبارك و تعالى خشم
مى گرفت .ـ عايشه : رسول خدا(ص ) هيچ گاه نه چيزى را با دست خود زد و نه زنى را و نه خدمتكارى را مگر
هـنگامى كه در راه خدامى جنگيد هرگز به خاطر امور شخصى ازكسى انتقامجويى نكرد, مگر در
مواردى كه محارم الهى هتك مى شد كه در اين صورت به خاطر خداى عزوجل انتقام مى گرفت .ـ رسول خدا(ص ) هرگز به خاطر خودش انتقام نگرفت , مگر آن گاه كه به خدا بى حرمتى مى شد,
در اين صورت براى خدا انتقام مى گرفت .ـ امام حسن (ع ) : از دايى خود, هند بن ابى هاله ((3)) تميمى , ـ كه وصف كننده بود ـ درباره اوصاف
رسـول خـدا(ص ) پـرسـيدم , گفت : دنياو امور مربوط به آن او را به خشم نمى آورد وهرگاه حق
مورد بى حرمتى قرار مى گرفت ملاحظه احدى را نمى كرد و هيچ چيز جلو خشم او را نمى گرفت
تـا ايـن كـه انـتـقام حق را مى گرفت هرگز به خاطر خودش خشمگين نمى شد و ازكسى انتقام
نمى گرفت .ـ امام صادق (ع ) : در جنگ احد مسلمانان ازاطراف رسول خدا(ص ) پراكنده شدند پيامبر به شدت
خشمگين شد امام فرمود : آن حضرت وقتى به خشم مى آمد, قطرات عرق ماننددانه هاى مرواريد از
پيشانيش مى چكيد.