میزان الحکمه جلد 13

ـ امام سجاد(ع ) نيز در دعا : و مرانورى بخش تا با آن در ميان مردم گام بردارم و به واسطه آن در
تاريكى ها راه يابم و درپرتو آن از شك و شبهات به درآيم .

ـ امـام صـادق (ع ) ـ در سـفارش به عبداللّه بن جندب ـ : اى پسر جندب , خداى عزوجل در يكى از
وحـى هـاى خـود فرمود :من نماز را از كسى مى پذيرم كه در برابربزرگى من افتادگى كند و به
خـاطـر مـن ازخـواهـش هـاى نـفـس خـويـشـتـندارى ورزد وروز خود را با ياد من بگذراند و بر
آفـريـدگـان مـن بـزرگـى نـفـروشـد  و گـرسـنه را سير كند وبرهنه را بپوشاند و بر گرفتار و
مـصـيـبـت زده رحـم آورد و غـريـب را پناه دهد چنين كسى نورش چون خورشيد مى تابد برايش
درتـاريـكـى نـورى قـرار مـى دهـم و در نـادانـى حلم و دانايى , با عزت خود او را حمايت مى كنم
وفـرشـتـگـانـم را بـه نگهبانى از او مى گمارم مرامى خواند و من جوابش را مى دهم و از من چيز
مى خواهد و من عطايش مى كنم حكايت اين بنده در نزد من همچون حكايت باغ هاى فردوس است
كه نه ميوه هايش مى خشكد و نه وضع آن ها تغييرمى كند.

ـ امـام عـلـى (ع ) ـ در يـاد كـردن از فضايل خود بعد از واقعه نهروان ـ : زمانى كه مسلمانان ناتوان
بودند, من به يارى اسلام برخاستم وآن گاه كه همه سر در لاك خود فرو داشتند من سر بر داشتم
و آن زمـان كـه هـمـه الكن بودند, من به سخن آمدم و در آن وقت كه همه ايستادند من با نور خدا
پيش رفتم .