میزان الحکمه جلد 13

اى كسى كه خلايق در حرم بدو اشاره مى كنند.

اگر عفو تو به گنهكاران نرسد, پس چه كسى بر نافرمانان جود وبخشش كند.

امـام امـيـرالـمؤمنين (ع ) صداى ناله هاى منازل را شنيد و كمكش كرد و دعاى معروف به ((دعاى
مشلول )) را به او تعليم داد.

تمام اين حديث و ابيات و دعا را علامه مجلسى به نقل از ((مهج الدعوات )) در صفحه 562 از جلد
نهم بحار الانوار چاپ كمپانى آورده كه در چاپ ايران , سال 1323, در صفحه 151 قرار گرفته است
ـ حاشيه بحار الانوار.

9- ظـالم بن عمروبن سفيان بعضى گفته اند نامش عمروبن عثمان است از ثقات است و نخستين
كـسـى مـى بـاشـد كـه دربـاره علم نحو يادستور زبان عربى سخن گفته است از تابعين بزرگ و
عاليقدر است و در سال 69 ديده از جهان فرو بست ابن حبان در كتاب الثقات ازوى نام برده است ـ
تهذيب التهذيب ابن حجر (12 / 11) نقل ازپاورقى كنز العمال .

10- اعـراب در لـغـت به معناى آشكار ساختن است و در اصطلاح به معناى ظاهر كردن حركات و
سـكنات كلمات مى باشد مرادحضرت اين است كه اهتمام ورزيدن به كارهاى خير و آشكارساختن
آن هـا و تـصحيح و درست كردن اعمال و كردارها بيشترمورد نياز شماست تا اهتمام به فصاحت و
بلاغت كلام و درست وبى اشتباه سخن گفتن .

11- نويسنده تعليقات شرح اصول كافى در معناى اين عبارت مى نويسد : يعنى دو ساق پاى خود را
از زمـين بلند كند و روى پاشنه هاى خود بنشيند مترجم اصول كافى مى نويسد : محتمل است اين
تـعبير اشاره به ترك جلسه استراحت باشد و مجلسى (ره ) گويد : ظاهرتر نزد من آن است كه اين
تـعـبير اشاره است به آن چه بيشتر مخالفين در تشهد مستحب دانند كه بر كفل چپ نشينند و پاى
راسـت را روى پـاى چپ اندازند و قدم راست را بلندكنند به طورى كه سرانگشتان به طرف قبله
قرار گيرد.

12- ارزياب , كسى كه مقدار سر درختى يك باغ را برآورد مى كند.

13- در مـتن حديث يحتبى آمده كه مصدرش احتبا است و به معناى نوعى از نشستن است به اين
نـحو كه فرد روى سرين خود بنشيندوهر دو ساق پاى خود را به سينه بچسباند و با دستار آن ها را
بـه پـشت خود ببندد و يا با حلقه زدن دست هاى خود به دور ساق پاهايش آن ها را نگه دارد زانو در
بغل گرفتن , چمباتمه زدن .

14- مقصود از مرد صنعايى اسود بن كعب عنسى است كه ادعاى نبوت كرد و منظور از مرد يمامى
مـسـيلمه كذاب است كه به دست وحشى , غلام جبير بن مطعم و قاتل حمزه (ع ), كشته شد ـ نقل
ازپاورقى ثواب الاعمال .