میزان الحکمه جلد 13

ـ امـام سـجاد(ع ) ـ در بخشى از مناجات خود معروف به مناجات صغير ـ : بار خدايا, برمحمد و آل
مـحـمـد درود فـرسـت و مـا را از كسانى قرار ده كه از جام صفا و خلوص نوشيدند و درنتيجه , بر
بلاهاى طولانى شيكبا گشتند و ازچشمه اى كه يافتند ديدگانشان روشن ودل هايشان خرم شد,
تـا آن كـه دل هـايـشـان درملكوت از خود بى خود گشت و از ميان پرده هاى جبروت گذشتند و
جان هايشان درسايه خنكاى مشتاقان , در باغ هاى آسايش و كان عزت و عرصه هاى جاودانان آرميد.

ـ امـام سـجـاد(ع ) بـه پـرده هـاى كـعـبـه چـنـگ زده بـود و مـى گـفـت : چـشم ها خفته اند و
سـتـارگـان برآمده اند و تو پادشاه زنده و قيومى پادشاهان درهاى (كاخ هاى ) خود را بسته اند و بر
آن هانگهبانان گماشته اند, اما در (بارگاه ) تو به روى سائلان باز است و من آمده ام تا با (نگاه ) مهر
ورحـمـت خـود, اى مهربانترين مهربانان , به من بنگرى حضرت سپس شروع به خواندن اين ابيات
كرد.

اى آن كه دعاى بيچاره را در دل تاريكى هااجابت مى كنى ,.

اى بر طرف كننده هر گزند و بلا و بيمارى ,.

همه ميهمانان تو پيرامون كعبه خفته اند.

و تنها تويى , اى قيوم , كه نخفته اى .

پروردگارا, تو را به دعايى مى خوانم كه بدان فرمان داده اى ,.

به حرمت اين خانه و حرم بر گريه من رحمت آر.

اگر گنهكار به عفو تو اميد نداشته باشد,.

پس چه كسى بر گنهكاران جود و بخشش كند   ((8)) .