ـ در وصـيـت بـه فـرزنـد بـزرگـوارش امـام حسن (ع ), مى فرمايد : بدان اى فرزندم كه هيچ كس چـون رسـول خدا(ص ) ازخداى سبحان خبر نداده است پس او را به عنوان پيشرو وپيشواى خود به
سوى نجات بپذير.
ـ خـداونـد را ـ كه نعمت هايش ارجمندو بى شمار است ـ همواره در هر برهه اى و در هردوره اى از
فـتـرت (فـاصـلـه ميان ظهور دو پيامبر)بندگانى بوده كه در (درون انديشه هايشان باايشان راز
مـى گـفـتـه است اينان به منزله راهنمايان در بيابان ها هستند آن كه راه راست رابپيمايد او را در
پـيـمودن آن راه مى ستايند وتشويق مى كنند و به نجات و رستگارى بشارتش مى دهند و آن كه به
راسـت و چـپ مـتـمـايل شودراهى را كه در پيش گرفته است نكوهش مى كنندو او را از هلاكت
برحذر مى دارند.
ـ اى مردم , امواج فتنه ها را با كشتى هاى نجات بشكافيد.
ـ امـام حـسين (ع ) : بر رسول خدا(ص ) واردشدم و ابى بن كعب خدمت ايشان بود رسول خدا(ص )
فـرمـود : خـوش آمدى اى اباعبداللّه ,اى زيور آسمان ها و زمين ابى به ايشان عرض كرد : اى رسول
خـدا, چـگـونه ممكن است كسى جز شما زيور آسمان ها و زمين باشد؟ پيامبر به او فرمود : اى ابى ,
سـوگـنـد بـه آن كـه مـرا بـه حـق به پيامبرى برانگيخت , حسين بن على در آسمان بزرگتر و با
عـظـمـت تـر از زمـين است , زيرا درسمت راست عرش نوشته شده است : او چراغ هدايت و كشتى
رهايى است .
ـ پـيـامبر خدا(ص ) ـ در سفارش به على (ع ) ـ : اى على , سه چيز درجه است و سه چيز كفاره و سه
چـيـز هـلاكـتبار و سه چيز رهايى بخش : و آن رهايى بخش ها عبارتند از : ترس از خدا در آشكار و
نهان ,ميانه روى در توانگرى و تهيدستى و سخن حق گفتن در حال خشم و خشنودى .